 |
Maria guztiz santeari bere sorrera garbiko egunean
Ene adiskide on Ramon Artola Euskerazko ipuiñ asmatzalle bikaiñari
Largau al dozu zeure bidia
Izar-erria?
Mutu biurtu zeure orrua
Zuk itxasua?
Urakan ezaiñ zantarrak,
Nun dozuez egotzarrak?
Nun txistuzko deadarrak?
Nik belarrian zer dantzut bada
Soñua ezpada?
Baña soñu bat, berarizkua,
Aiñ eztizkua,
Zeñek naukan zoratua,
Nok dirudian,
Ene eretxian,
Zerutik jatsitakua,
Ez beiñik bein lurrekua,
Aiñ gitxi gizonezkua.
A.... Dabid, Dabid da parebako
Soñu alako
On jotzallea.
Bere lirea
Da entzuten dodana nik,
Emen ez dago dudarik,
Ez dodalako besterik
Gaur daño entzun oberik.
O kantalari gorenengua!
Zu Jaungoikua
Alabadua
Zara ainbeste salmugaz,
Itz ederrezko kantugaz,
O zenbat arpa soñugaz
Ni gaur poztuten naz zugaz!
Egun onetan gauza guztiak
Alegeratu,
Aren salmoak gaur, gaur mendiak,
Gaur barriztatu,
Jaso bai, jaso, zankoak
Eginaz gora saltoak,
Arrituak
Ta zurtuak
Geldituak
Jarri zaiteze zeruak
Entzunik beeko-kontuak.
Begira zelan gaur poztu daben
Sortu danaren
Sorrera garbiak luna,
Eta dan oso ziurra
Izango dala
Jaunaren Ama
Ta dan Alaba
Ta esposa-gei laztana,
Bere Tenplutzat aiñ diña
Berak dalako egiña.
Erdue beera, beera bai beera,
Gure aldera
Onuntz lunera,
Erdue bai aingeruak,
Itxita goian zeruak,
Joagaz goiko soñuak
Makurtutera buruak
Apal jarririk eguak.
Anak dakanen ume sortua
Loi bagakua,
Mirarizkua,
Da txit autua,
Txit esleidua,
Eba baño askoz obea,
Erru guztitik librea,
Danoen Erregiñea,
Goi eta beeko Andrea.
Zaindu zuek au bear dozue
Alabaizue,
Zergaitik bere sorrera
Dan uts uts utsik ederra
Zergaitik bere sorrera,
Edo bere asiera,
Dan uts uts utsik ederra,
Azpiraturik okerra,
Txerren zital ta mukerra,
Maite dabena ezkerra,
Engañetan ez alperra.
Baña alperrik suge gaiztua,
Amorratua,
Eingo-k orrua,
Ire burua,
Zana arrua,
Daukak lertua,
Joan dok ire aldia,
Sortu dok seiñ bat andia,
Goixeko izar argia.
Nun al eikean
Suge dongea?
Justiziako Eguzkiaren,
Ama danaren,
Argitasuna illundu,
Edertasuna ezaindu,
Edurtasuna orbandu,
Eta pekatuz zikindu,
Eginik gugaz bardindu?
Ori, ori dok, on guretzat,
Mundukoentzat,
Egun-sentia,
Ire illunpeen etsai andia,
Ire sareen triskalaria,
Ire ekatxen garailaria,
Jaungoikozko illargia,
Eguzkia duiñ argia,
Eta bere bekokia,
Ain garbia,
Tristeen poztugarria.
Larritu ari,
Sierpetzarra,
Or lotsaz jarri,
Dragoi zantarra,
Alper ulu,
Bardin oiu,
Zeinda txistu,
Naiz estutu,
Ta biurtu,
Ta amorratu,
Edo okertu,
Kiribildu,
Ta kizkurtu,
Eta sutu,
Alperrik eingo az nekatu,
Mariak au gaur apurtu,
I beeratu,
Au goratu,
Egingo juat aurrera,
Kantaurik bere sorrera,
Dala bakarrik ederra,
Eta bere etorrera,
Zorionduna lurrera.
Euskal Erria, 1887, XVII
|
 |