 |
Gure erosla edo errendentorearen jaiotzan Zerutarren piestea
Diamantezko ateak
Zeruak dauz zabalketan,
Bake ta garaitz banderaz
Balkoiak orniduten;
Eguzkizko ustaiz jantzi
Jauregiak leioetan,
Alako klarin zoliak
An dabez soñututen.
Eiorik tela me piñak
Zeruko euntegietan,
Eskuadra egodunak
Soñean dabez jazten;
Areen zuritasunagaz
Edurra da lotsaketan,
Zerren zuri izatean
Ez deutsan irabazten.
Jazintoakaz politu
Ditue euren egoak,
Amatiste, zafir eta
Esmeraldaz gañera;
Izar txikiz egin dabez
Girnalda eta aroak,
Urrezko kartxetak jakez
Lepotik jausten beera.
Egindako koroiokaz
Jantzirik euren buruak,
Uleak astintzen jakez
Putz eginik aixkak,
Ezpata biurtzen dabez
Zeruko Argi sutsuak
Urrezko errañu zorrotz
Ingurura boteak.
Rubi eta topazioz
Soru leun bitxituetan,
Leiarrez plazetatik
Doaz aurrera aurrera,
Eskuadra zerutarrak
Otslankai ots eztietan,
Betiko ateetara
Aurkeztu egitera.
Oneek dagoz margarita
Eta urrez apaindurik,
Nun aurkitzen dan glorien
Iturburua Bera,
Norentzako ez dagoan
Iñon leku ezkuturik
Ikusi ezingarririk
Guretzat dan legera.
Bere aurrean egoak
Laster dabez apalketan,
Argiaren arpegia
Dabenean ikusten,
Zabalduten dituana
Gloriak goiko saletan,
Gaur diranak iñoz baño
Obeto erakusten.
Dirudie dagozala
Jantzirik danak izarrez,
Itxarondako Umea
Jaio izan danean,
Dontzell Amaren altzoan
Aurkitzen dana negarrez,
Bizi dala atsegiñez
Aitaren bularrean.
Zerutarrak gura leukee
Betiko Aitaren baimena,
Jatsiteko ikustera
Zapietan bildua,
Egitada aiñ andia
Guretzat asi dabena,
Betetako ustu ziran
Goiko aulki pillua.
Bekokiaz egitean
Gura eben señalea,
Noz egingo ete eutsen
Egozana begira,
Bereala eskerturik
Egindako mesedea,
Zerutar egatzalleak
Beruntz asiten dira.
Urratuten dabez egan
Esferarik galantenak,
Txilibitu ta danborren
Soñu gozo artean,
Esfera orrei kendurik
Bitxirik onen onenak,
Jaiotako Umeari
Eskinteko lurrean.
Bardin dabez Urdiñean
Izar asko atrapetan,
Lasto gañeko Seiñari
Aurrean ipinteko,
Eguzki izpietatik
Ederrenak arrapetan,
Aprill-Maiatz loratiak
Diranak egiteko.
Airetan botaten dabez
Pomo urregorrizkuak,
Ain datoz alegere ze
Egodun doatsuak,
Disparetan dituezan
Su bizi eta gartsuak,
Gabe eguntzeko dira
Eguzkia lakuak.
Inguratzen dabe koba
Ondasuna dagona,
Lurrezko dan gizonaren
Beloagaz jantzirik,
Eguzkien Eguzkia
Eta Argi dan agana,
Guztiak auspetzen dira
Umilidadez beterik.
Zabalduten dira gero
Astindurik Nunzioak
Ego zuri, ori, urdin,
Arre, berde, gorriztak,
Airez uger dakienak
Balira legez usoak
Artzaiñai iragartera
Pozgarrizko albistak.
Jaio dan Erosleari
Jasorik gloria diñak,
Aingeru alegereak
Txit ederto kantauta,
Ama Semeakaz daukez
Euren gaurko atsegiñak,
Beraz eroturik dagoz,
Besteaz zoratuta.
Euskal Erria, 1885, XIII
|
 |