USTARITZE

                J.B. Vincenty adixkideari

Orhoitzapen handiak dauzka izen horrek...

Mintzatzen balakite horko haitz gogorrek,

Xuxen ikas ginio guk Eskualdun haurrek

Zer bihotzak ziuzten Eskualdun zaharrek!

Haitz lodi baten pean herriko lehenak

Bazagozin buru has —guzien lagunak—

Jinkoari galdatuz onhar zitzan lanak,

Lege batzu zituzten finkatzen zuzenak!

Zorrik nehori gabe zauden langile hotz,

Batasunaren alde ziren dena bihotz.

Eskualdunak Eskualdun nahian bethikotz

Bazauzkaten gogoa ta begiak zorrotz!

Ixil nindoalarik haitz hekien pean

Gogoeta hunek nu jo nahigabean:

Eskual Herrian gaindi, oraiko mendean,

Nor othe da zaharrez orhoit gutartean?

Aitek erainik, badu aspaldi-aspaldi,

Hazi ona ez dauke alfer bethi geldi,

Gureaz jabetzeko noizko gure aldi?

Biltzar heien orena laster jin baladi?