BAKARTASUNEAN NIGARREZ

                Belatsaren airean

        Ikusi dut belatsa frangotan,

                xori bati lotzekotan,

        Hegaldatzen peña bazterretan,

                hura nahiz ahurretan.

                Gaixo hegaztina!

                Hegaztin arina!

        Oihan barnean erregina!

        Norat hintzan ihesi jina,

        Gibel utzirik atsegina,

                Hegaztina?

Belatsak lotu du xoria, peña borthitz gain hartan

                eta, gero, berak airoski jan,

                xehatuz aztaparretan...

                      * * *

        Urradura badut bihotzean,

                gudu hoier ohartzean:

        Nexkato bat bainuen etxean,

                galdu dut hiri beltzean!

                Nere haur maitea,

                Haur eder gaztea,

        Zabal daukat etxek'athea:

        Onhar-zazu nere galdea

        Utz othoi karrika-bidea,

                Haur maitea!

Harek ez ukanen enetzat elheño bat mihian?

                han dabila Jaunak ez nahian,

                bihotza dauka lohian.

                      * * *

        Haur hoi eman orduko mundura,

                igan zen ama zerura...

        Orhoitzen naiz gaixoaz ardura,

                ez da nitaz arrangura...

                Ama kartsuena,

                Zeruan zaudena,

        Othoi, zathozkit haurra gana!

        Hirira zaut ihesi joana,

        Orai naukan ontasun dena,

                Zuk emana!

Amaren othoitza indartsu baita behar orduan,

                Jaunak hartuz hiruak ondoan

                Oi! bil gitzala zeruan!