EUSKALDUN BIOLETEA
ARAMAIORI GORATASUNA
1899ko eukal-jaietan Aramaion saritua izan zan
Anboto, Udalatx eta Murugaiñ,
Goiok gorago eregi,
Ta begiratu zuek gordetan
Dozuen ibar oneri;
Euskaldun lorategi eder bat
Beronek badau irudi,
Bioletaren izena ondo
Eletorkio danoni?
Bioletea izanik berez
Be-zale umill benetan,
Bedar artean lotsaz legetxe
Dana, albadau gordetan;
Bertsolariak, baña alan bere
Umilltasuna goietan
Ez dabe jarten euren kantakaz
Lekurik ederrenetan?
Ta bioleta be-zaletxo bat
Ibar au mendiz gorderik,
Irudituten bajat, nik, zelan
Itxi gaur jaso bagarik?
Zelan Araban berau izan da,
Euskaldun utsa bakarrik,
Bertan lorarik ederren dala
Ez dot kantauko emen nik?
Kantauko dot nik ibar au dala
Arabar danen ondrea;
Kantauko dot nik berau gaur dala
Euskaldun bioletea;
Kantauko dot nik dala pitxi bat,
Motzak ezaindu bagea,
Euskal-usaiña baño besterik
Jausten etxakon lorea.
Kantauko dot, bai, kantau gizaldi
Asko ein arren munduan,
Garbia dala au oituretan,
Bertako erreken moduan;
Mendi ederrez inguraturik
Ementxe bakar lekuan,
Lan egunez da, gabez lo einda,
Euskera Amaren altzuan.
Onek dirudi Euskerearen
Alaba berarizkua,
Pitxiletakaz dabena jazten
Txukun txukunik burua;
Dalako berau milla abia
Zuri zurien lekua,
Eta ainbeste santutegien
Esparru eder dontsua.
Toki autua benetan zara
Ainbeste eleixaz jantzita,
Ibar malats bat zu Aramaio,
Etxalde ederrez josita;
Murugaiñdik nik zuri begira
Kerizpetxotan jarrita,
Zeiñbat alditan esan ete dot
Zu zareala polita?
Damugarria litzake baña,
Gozetan dozun gloria,
Ikusitea dana galduta
Zu buruz bera jarria;
Damugarria izanik zu gaur
Euskaldun bizitokia,
Amai edaten gero ikustea
Umeak erdal titia.
Damugarria litzake bada,
Osasunagaz Euskera,
Zugan gaur bizi eginda, biar
Bialdutea lurpera;
Baña, mendiok zutik badagoz
Lotsa bagako erdera,
Azartuko da, o! Aramaio
Zure izketau illtera?
Orretariko arerio ta
Etsa aiñ gerralaria,
Sartu eztedin inguru inguru
Jarri egizu esia;
Orren azpira makurtu baño
Lenago erabagia,
Artu egizu, zein azpiratu
Jokatuteko bizia.
Zure erripak, zure aldatsak,
Zure tontorrak euskeraz
Zainduten dabez euren izenak,
Aldatu baga bestegaz;
Eta iñozko alditan deitu
Egin baño len erderaz,
Jausi zaiteze txuntxurrok danok
Arroetara tuterras!!!
Ez Aramaio, ez orrenbeste,
Jarraitutea euskaldun
Nai dozulako, euskal-jaiokaz
Eiten zaitue ezagun;
Kantau daikezu: arabar izan
Arren enaz ni erdaldun;
Ze odol dodan beti euskeraz
Autortuko dot edonun.
Oraindik zure iturriok nai
Dabe jarraitu batera,
Lorik ein baga kantetan beti:
«Bizi bekigu euskera»;
Baita mendiok berdez nai dabe
Jantzi urtero aurrera,
Igartu eta esan eztedin
Egin dirala Gaztela.
Kantau begie «Anbotok zarden
Gordetan badau burua,
Baita Aramaiok ondo zaiñduko
Dau Euskera Ama atsua;
Atsoa izan arren Euskera
Dalako garbi, gozua,
Ez dakiana iñoz loituten
Jaunaren izen Santua».
O! Ama maite Euskera zarra,
Jaungoikoaren izena,
Mundu guztiak ondo esaten
Zu zara jakitunena;
Zergaitik goian bizi dalako
Jabea guztionena,
Beraz arentzat non da izenik
Euskalduna duiñ ederra?
Bene benetan beretzako da
Egokien Jaungoikua,
Bere Erreñu berarizkoa
Zergaitik jakon zerua;
Eta zerua izarrak baño
Dalako goragokua,
Nondik ta nora deitu eikeon
Euskeraz jaun bat bekua?
Dalako goiko Jauna, deutsagu
Jaungoikoa emen deituten,
Beste izenek baño geiago
Berak gu gaitu poztuten;
Berak Diosek baño geiago
Biotza deusku samurtzen,
Samurtasunez euskera bestek
Eztabelako bardintzen.
Argizagia bera baño da
Euskera apatzagoa,
Eztia bera dan baño bere
Gozo ta eztiagoa;
Dontsua ume ama daukana
Euskaldun garbi osoa,
Titiaz naste edan dagion
Berbeta jaungoikozkoa.
Emen alantxe orain arte da
Oiñetik oiñera edan,
Euskera utsik, ta berau gaitik
Bizi da bizi dan eran;
Zorioneko jaio ziranak
Eta ill euren Euskeran,
Eztabe oraiñ damu izango
Ez bizi izana Gaztelan.
Ainbeste milla urtetan eben
Emen alantxe jarraitu,
Eta gu bere bide erdian
Ezgaitezen gaur geratu,
Euskal-azia ereiten arren
Danok gaitezen dendatu,
Eta euskaldun semeak jaio
Egingo dira ziertu.
Bai, Aramaio gura badozu
Izan zorionekua,
Maitetu zeure guraso zarren
Berbeta garbi gozua,
Gordeizu arren ill arteraño
Euskera bedeinkatua,
Nok dirudian Paradisura
Zerutik jatsitakua.
|