www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Asti-orduetako bertsozko lanak
Felipe Arrese Beitia
1902

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Asti-orduetako bertsozko lanak, Felipe Arres ta Beitia. José Astuy-ren moldiztegia, 1902.

 

 

aurrekoa hurrengoa

Itxasoari itauna bat

 

—Urzelai zabal gizon askoren ito lekua,

Ni bere beti bizi naz zugaz aserratua;

Ezauerea dodan ezkero dot sinisturik

Zugaitik ezin neiala aratu oñez mundurik,

Ontzian barriz etzaitut gura zeartutea,

Arriskuetan ezdodalako nai sartutea,

Zer diñostazu goi urdiñ orrek bere azpian

Zure ostetik aurkietan dan leortegian,

Bauka au baño gizonarentzat leku obarik,

Etorkizunak dakarzan gora berak bagarik?

Jaio ta azi, bizi ta zartu aide onetan

Ni nazalako, ibilli baga erbestietan

Emengo gauzen aldantza andiak gaur gomutetan

Zure ondoan jarri natxatzu muna onetan;

Zeinbat atx mendi zelai ta erreka ditut irago,

Ordu bardiñik bi erreskadan emen ez dago,

Zeinbat eguntxo gaurko au legez jagi arrorik,

Eta etzaten ikusi ditut motel gaxorik

Zeu bere lentxo izanagaitik zoragarria,

Etzoaz iya aldatuagaz gozo aldia?

An olatuak abiau dira asarre atzean,

Eta or datoz alkarri danak jarraika ertzean,

Eta zeinbati gertetan jakon urreratzean,

Ondartzan gora igo ezinda ukatutean,

Lotsaz biurtu lengo bidetik egiñ bearra,

Oso isilldu eginda ekarren barallatzarra;

Eta o! zeinbat ondartzen ordez jotean atxa

Au apurtzeko dalako gogor zaill eta gatxa,

Danak birrintzen dira usterik gitxienenan,

Ulu, deadar eta garras¡ miñen artean;

Ze itsua dan olatuentzat etorkizuna!

Jazotekoa suretzako dan legez illuna,

Atzera bere itauntzen deutsut gaur itxasua,

Beti bat alda beste aldeko bizimodua?

Esaidazu zeuk jasorik zeure dedar zolia,

Zer gertetan dan urez anditik egi egia;

—Ementxe legez an bere dago aldasdun lurra,

Baita gizonak gerokoaren dauke bildurra,

Zergaitik ara joana gaitik dirutzen billa,

Lau aberastu orduko pobre ill oi da milla;

Ai! irakurri bale¡ gizonak etortekoa,

Zuk irakurten dozun legez gaur iragokoa;

Ni asieran bere enintzan orain lakua,

Emen ill diran ainbeste millen kanpo santua;

Augaitik ez da zetan arritu banaz gazia,

Gaur nazalako negar malkoen pozu andia;

Ez da mirari nik egitea urrumak sarri,

Neure egiñak gomuteteak jarten nau larri;

Nire arrañak sarritan izan dira txakurrak,

Jateko pozik gizonen mamin eta azurrak!...

Bai, banaz bere itxaso gogor antxiñakoa,

Gauza andi ta asko ikusi eginikoa,

Bala alanbere ez dazaut ondo etortekoa,

Daukalako orrek nik baño barru zakonagoa,

Bestela, zelan udan datortaz ibai gizenak

Bide onean neguan jatsi bear leukenak?

Dana da bada gauza bat nai ta, beste bat jazo,

Alan nik bere askori deutsat negar erazo.

 

                        * * *

 

Benetan zara zakon illuna etortekua,

Zuri igarten alperrik nekau oi da burua,

Ai! naiz ez izan orain artean itxaso zale,

Nor daki bertan ito egingo banaz ni bere?

Gaur garbitzeko nai ez dodan ur lizunduagaz,

Egarria ill bear izan nei biar beragaz!

 

aurrekoa hurrengoa