Ama baten sentimentua

                        «Ardiak egin pekatu

                        Eta bildotsak pagatu».

                                          (Esaera)

Laster mutilltzen da larrosa bat,

Zotz bat bereala ausi,

Kristal bat brintzan golpeaz errez,

Argi bat putzaz itzali;

Modu berean baten aiñ laster

Biotza jatan erdi bi,

Uste bagako barri samin bat

Jatalako eldu neuroni.

Egazti batek maitetuten dau

Txit asko bere abia,

Lañoak legez baita lurrunak

Laztandu oi dabe goia:

Itxas orratzak ipar aldea,

Arriak bere ertegia,

Alantxe maite nik bere neban

Seme bat maitegarria.

Zorioneko edo txarreko,

Gerra bat emen sortu zan,

Zeinbat ama on seme bagarik

Gaizki ipiñi ginduzan!

Garaitza zala kanpaiak joaz

Jolasa ugari bazan

Baña ez dakit biamonean

Zelan miñez ill ez nintzan.

Armadatzar bat musika joten

Sartuten jaku errian,

Ni bizi nintzan etxe aurretik

Biba gu! oska bajoian,

Soldadu batek diño penaurik

«Jose ill jaku goixian,

Beraren ama gaixoa ustez

Bizi da ortxe etxian».

Tximistak ez dau iñoz aiñ errez

Zugatz igarrik urratu,

Zeinda berba areek nire biotza

Eben guztia zatitu;

Ez eguzkiak iñoz aiñ laster

Edur tantarik bere urtu,

Zelan barriak nire begiok

Malko zituzan biurtu.

Seme bat euki bera soldadu

Eroan eusten gerrara,

Orduan etzan beste nausirik

Agintari zan indarra;

Eta gaur barriz zartzarorako

Dot semearen bearra,

Baña niri a kendu eustanak

Ez deust gozotzen negarra.

Euskal-errian esaera au

Antxiñakoa daukagu,

Ardiak egin pekatu eta

Bildotsak bear pagatu,

Esakune au asmau ebanak

Ez eban ezer erratu,

Ema gaxo au egia orren

Ona emen bat testigu.