KARKAIL
Gaitzeko tripako-mina bildu dik Galtxagorrik
Irri-karkail ta karkailez soberasko aserik.
Adar punter hazka zautzik debruak penaturik,
Tripako min bildu baitik Errege Galtxagorrik.
«Ai, ai, ziok Galtxagorrik, predika zak, fraidea...
— Irri-karkail ta karkailez ene irriz asea!
Aztaparretan daukaiat Euskaldun artaldea,
Hetan nausi baituk nausi elgarren ahalgea.»
Elgarren ahalgea!
Ahalge zozo eta ifernuratzailea!
Ez beha bertzeri. Ez ibil, ardiak bezala, tilin-tilin bertzen ondotik.
Jakin zak egin behar dukana; eta egin zak.
Jakin zak Jesu-Kristok ziona:
«Ez baduzue nere haragia jaten eta nere odola edaten, ez duzue zuen baitan bizia izanen. Nere haragia jaten eta nere odola edaten duenak badauka betiereko bizia: eta hiletarik piztuko dut nik azken egunean.»
Jakin zak, sinets-zak; eta egin zak sinesten dukana.
Ez beha bertzeri. Ez ibil tilin-tilin.
Eta ez ahalga aho-handien trufez; ez ahalga irri-karkailez; gizon bahiz, ez ahalga:
Sarri trufak ixilduko dituk eta irri-karkailak sartuko.
Sarri aho-handi guziak hauts eta errauts izanen dituk.
Sarri, hartaz ahalgetu direnez, ahalgetuko duk Jesu-Kristo.
Sarri, Euskaldun jendea burua gora zeruratzean, bertze tripako minik bilduko dik Galtxagorrik...
19-2-48
|