www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Koplak
Joakin Lizarraga
1793-1821, 1983

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Koplak, Joakin Lizarraga (Juan Apecechea Perurenaren edizioa). Euskaltzaindia, 1983

 

 

aurrekoa hurrengoa

Koplatto batzuk
Jaun Sakramentuari

 

Sakramentu gortan dago

Jesus ene prisionero:

Zer in bear dut? Ni ere nago

Jesusen amoros ero.

 

Ene arimain eske dago

beregana artzeagatik:

Jesus, ar bez berla berla,

berant da berladanik.

 

Ene arima, non zabiltza

arat onat galdurik?

Atoz, emen Jesus dago

zutas amorosturik.

 

Jesus ona, zuk bekala

nainauenik nik estut,

zu sollik nik ere bada

zu nai zaitut, ta obe dut.

 

Banidadeen banidadea

arat onat gora bera:

Emen sollik aurkitzen dut

arimaren gozaera.

 

Adio mundua ta mundukoak

zeuren plazer banoeki:

Zu nerea, ni zurea,

Jesus, gauden elkarreki.

 

Jesusek nai banau ni,

nik ere nai dut Jesus:

Nai dut bizi, nai dut il

zure amore gorien sus.

 

Zein berant onetsi duten!

Ai Jesus, berantegi:

Prisaka ta doble onesten

bear dut ia asi ta segi.

 

Ala nai dut, oh nork luken

biotz noble bear dena,

izan daien Jesus nere

eta ni Jesusena.

 

Zuk nai bauzu, nik nai dut:

Jesus, oh zurea banitz!

Nai dezazu bai Jesus,

zorko dizut esker anitz.

 

Nai duzula zuk pobrea

dut esperanza, Jesus,

ardi gau estaien galdu,

naiz izanik errehus.

 

Ene naiak ta ene billa

jautsik an zerutik:

Neketan bizi ta il zena

penas akabaturik.

 

Bilatu ta erosi nauzu

infinito kostarik;

ez nauzu utziko nagolaik

zure oñetan botarik.

 

Zeruan zaude, ta emen zaude

ain andia ta ain txipian:

Iruzki berria ta ederra

ogiaren idurian.

 

Sartzen zara gisa ortan

ene arimain barnera:

Nai duzula zuk pobrea,

badezaket espera.

 

Zergatik ta nola ainberze

marabilla egin duzu?

Ez debalde nik uste dut

gisa ortan zaude zu.

 

Arimen esposo amantea,

amorostu nere arima;

zutas nauzu gisa ortan:

Noiz dezaket aski estima?

 

Amante-gisa zaude bai,

estalirik aurpegia:

Ala iago heritzen nauzu,

ene Jesus onegia.

 

Nor zara zu? Nor naiz ni?

Ene arimain amorea,

segitzen ala zuk ni,

ain andiak ain pobrea!

 

Zer nauzu emen? Ene arima

erre nauzu, oh su bizia:

Zer ai zara? Ez ez lastima;

erre zazu otoi guzia.

 

Jangoikoaren axuria,

zu nere ta ni zurea,

ogiaren iduria,

ta erregalo ezin obea.

 

Maite zaitut ezin iagos,

iago ezi nere bizia,

iago ezi lurra ta zerua,

ta iago ezi den guzia.

 

Aita, esposo, jaun ta juez

zu zara ta nik nautena:

Jesus, otoi, zuk ni ez,

ez nazazula kondena.

 

Karidades ar nazazu

pobre-gisa zure etxean,

astoko-gisa ganbelan,

txakurtto-gisa maipean.

 

Eskojitueki inzazu

nitas, oh Jesus, memoria:

Zure grazia beti idazu,

orai grazia, gero gloria. Amen.

 

aurrekoa hurrengoa