Jesusen jaiotzearen

                Aurdun zegola

Irur ill beterik

guti gora bera

an, ellegaturik

san Juan jaiotzera,

itzuli Maria

ze ia bere etxera,

bereas kontu ta ansia.

Zoeien bekala

ia fruitu gura azis,

aurdun zegola ala

nabarmentzen asis,

Josefek goartus,

ikusis ta ikasis

ageri zena, pena artus.

Ta denborareki

ze ia seguratu,

zegola aurrareki

bai, ta ezin pensatu

ain onas gaizkirik;

ez naies salatu,

nai ze joan bera utzirik.

Ortan dagonean

determinaturik,

ia garai onean

mezu bialdurik,

Jaunak utzi zue

desengañaturik

Josef, ta alegratu zue:

Dabiden humea,

Josef, zio erran,

esposa zurea,

ez beldurrik izan

artzeas Maria,

Jaunak dizuna eman

bere eskojitu onetsia.

Zergatik izandu

dena artan jaiorik,

Espiritu Sandu

berak da obraturik:

Seme bat emain du

libratzen delarik,

izena Jesus izain du.

Jesus zuk dei zazu

bera, zerengatik

salbatuko baitu

bekatuetatik

ark bere jendea

bera denagatik,

au egi eta fedea.

Gelditu ze Josef

bere esposareki

gozos ezin ase,

indar guzieki

esker milla ematen,

zeren berareki

Jauna ain liberal izan den.

Admiratu zue

fortuna berea,

aumentatu zue

zion amorea,

ta reberenzia,

zuken faborea

ta zuken asistenzia.

Josef ditxosoa,

esposa obenaren

oben esposoa,

ta Jesus Jaunaren

aita nonbratua:

Nik bere etxearen

nainuke bai ostatua.

Zoritus fruitua,

urbildus denbora

predestinatua,

noiz lur emengora

agertu bear zen

ain apal, ain gora

dena Jauna guziaren.

Eldus egun gura,

noiz Jaunak nai zuen

agertu mundura,

permititu zuen

lege atratzea,

zeñen kasos zuen

bear peregrinatzea.

                Ataris atari

Badoaz bidean

Josef ta Maria,

fundatus fedean

konfianza andia

ta karidadea

ta pazienzia,

len lenik humildadea.

Josef oñes doa;

astoko batean

Birjina gozoa;

sabel barnean

Aurtto dibinoa,

bieki batean,

kunplitzera destinoa.

Belenen direlarik,

baden ostaturik

billa dabiltzalaik,

Maria alketurik,

Josef penaturik,

askotan aiturik

eztela nion lekurik.

O admirableak

bide Jaunarenak!

Esposo amableak,

utzirik berenak,

naies aterbea,

galde berzerenak,

non sar guzien Jabea!

Badabiltza eskean

ataris atari;

ezta ziudadean

nior urrikari:

Etxola zar bat zen,

dio Mariari,

nai badu, arara goazen.

Goazen alegreki,

mintzo da Maria,

ura Jaunareki

da leku propia;

etxola zar gura

gure jauregia,

non jaio Jauna mundura.

Fortunas etxola

jendes utsik zegon,

zarra naiz zegola,

non utzirik egon

bakar, nai bekala:

Neretako da on;

goazen arat bereala.

                Eldurik ordua

Antxe baraturik

etxola utsean,

naiz bai pasaturik

otza gau otzean,

amores guzia

sua biotzean

ama antsia ta alegria.

Etxola zar gura

beira jauregia,

non jaio mundura

Jesus onegia,

errege Jaun ona,

iruzki berria

gure Jangoiko gizona.

Eldurik ordua,

baize gau erdia,

Sanduen Sandua,

Jangoiko andia,

ain nola aur txipia,

ta nola eguzkia

jaio da argi ta garbia!

Ama gelditurik

birjin; ez penarik,

deus ez sentiturik,

ez mantxa, ez mellarik,

kristale garbia

nola duelarik

argiak uzten argia.

Nola ama ondaturik

zegon an gozotan,

Jauna beiraturik

aur bere besotan!

Zein amorosturik

apa amorosotan,

ta guzis admiraturik!

Ikusten zuelaik

amak aur andia,

beiratzen duelaik

bere hume txipia,

ta ain graziosoa,

o zer alegria,

zer amore amorosoa!

Ta ertxitzen duelaik

bere besoetan,

ta azitzen duelaik

bere bularretan,

eta maiolatzen

oial garbietan,

ta ganbelan reklinatzen!

Ain andi ta txipi

persona batean,

ain goiti ta beiti

zeru ta lurrean,

Jesus, donzellaren

azitzen esnean,

Jaun delarik guziaren!

Dabiltza aingeruak

nola zoraturik,

baitare zeruak

alborotaturik,

festejatu naies

Jauna ala apaldurik

lurrekoen onginaies.

Ikusterakoan

festa aingeruena,

sentitzerakoan

algazara aiena,

ta aditzerakoan

kantatzen zutena,

guzia ezauntzerakoan!

Ta etorri zirelaik,

aingerua aiturik,

artzaiak, zeudelaik

an nola arriturik

ganbelan beiratzen,

o nola bozturik

zegon Maria admiratzen!

O Ama ditxosa,

emen ia munduan

guzis gloriosa,

ta nola zeruan

gozatzen zarena

guzien buruan,

baita zure Seme dena!

Belengo etxolan,

arimen artzaiak,

amaren eskolan

segi jakin naiak,

nola gaizken izan

aur gonen aurzaiak,

ta bieri plazer eman.

Maria ama sinez

fiel guziena

zara, baña berez

sazerdoteena,

aurzai gu, ama zu

Jesus berarena,

bien gustora in gaizazu.