www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Koplak
Joakin Lizarraga
1793-1821, 1983

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Koplak, Joakin Lizarraga (Juan Apecechea Perurenaren edizioa). Euskaltzaindia, 1983

 

 

aurrekoa hurrengoa

Baña nola egoten da...

 

Baña nola egoten da

gaixtoeki onegia?

Nola mantenitzen da

otsoekin axuria?

 

Nola gaizke ia sufritu

Jesus gu bekatoreak?

Nola daike detenitu?

Dauka preso amoreak.

 

Gure kulpen barkatzea

nai du, ez gaitzen kondenatu;

gure arimen sendatzea

nai du, gaitzen gu salbatu.

 

Noiz nai urrikiturik

guk konfesatzen baitugu,

berla urrikariturik

Jaun ona fabore dugu.

 

Len zena bere bizian

biotz-bera ta amoltsua,

da admititzeko grazian

bekatari penatua.

 

Ala zute murmuratzen,

zergatik bekatariak

baititu bereganatzen,

ebeki ines bazkariak.

 

Erraten du Jesus onak:

Sendazale bear du

preziso gaizki dagonak;

ongi dagonak eztu.

 

Ez naiz etorri deitzea

on direnak ta sanduak,

bai gaixtoen sandutzera,

ta billatzera galduak.

 

Au da Jesus dabilana

bekatarien atzean;

artzai ona daramana

ardi galdua soñean.

 

Konbit gura len emana

orai ere ematen du;

atozte atozte enegana,

kontino klamatzen du.

 

Atozte bekatariak,

sendatzera nereki

zeuren arimen zauriak;

badut emen zereki.

 

Bekatuen kargeria,

lazeria, neke-pena

ken; ta nere bustarria

erman arin aisa dena.

 

Deitzentu galtzen zirenak,

billatzen ta itzultzentu,

beras itzultzen direnak,

Jesus, admititzentu.

 

Ezta aditu ta ezta leitu

nior itzuli denik

orrek duela despeitu

beñere bereganik.

 

Uste dut, eskatu bazio

sines Judas traidoreak,

emanen ziola barkazio,

Jesus, orren amoreak.

 

aurrekoa hurrengoa