|
Eukaristia
Ango errege emen
Ango errege emen
dagona altxaturik
duenak amatzen,
an gero agerturik
ikusko duela
bego fiaturik,
ta gozatuko duela.
Nai bauzu lurrean
gozatu, gizona,
ama bitartean
ama Jesus ona,
iturri bizia,
beti darraiona
gusto, gozo ta on guzia.
Emen estalirik
Jesus amablea,
dela sinetsirik
zure amazalea,
goza zaite, dela
ori señalea,
salbatuko zaituela.
Uztargia ze len
paratu zuena
mostra bakearen:
Dateken obena
emen uztargia
dugu Jesus, dena
guzis garbia ta argia.
Jaun bera beira emen,
aita, ama ta esposo
gurea nola den
guzis poderoso,
altxaturik ala
ta txoil amoroso,
berze nior ez bekala.
Txuri, gorri, eder,
ain gora ta ain apal
batean, ta alaber
abrats ta liberal
gureki sines bai
erreal ta leal,
nola duen esku, du nai.
Beira ta entenda:
Nola prisionari
emen ematen da
Jesus arimari,
naiz ura gorena,
naiz au bekatari:
O amore sobra dena!
Beira nola hostian
zeruko Jaun bera
uzten den humil an,
nola gora bera
noiznai ermatera,
baitare sartzera
gaixtoaren barrenera!
Preso Jangoikoa
Preso Jangoikoa,
kautibo bekala!
Nork lan alakoa
in zuke, nork ala
paratu? Amoreak,
ines eginala
guri sobra faboreak!
Nere prisionari
Jesus emen eman!
Nola bekatari
naike ni ia izan?
Nola ia bizi naiz
kontentus ariman?
Nola amores iltzen ez naiz?
Judas traidorea,
zergatik diru truk
Jaun ezin obea
entregatu nai duk?
Apa falsu gura
baño len, berez duk
eman bera gure eskura.
Ain andi ta txipi,
Jaun ta prisionari
Jesus, ta klaroki
ongi naies niri!
Nola ia ni ez naiz
emanen berari,
naiz bizi, naiz iltzen banaiz?
Noraño, noraño
Jesus apaltzen da!
Eztena egundaño
aditu, estaltzen da
dena amen batean,
janari sartzen da
probearen barrenean!
Len reklinaturik
ganbela probean,
ta gero loturik
erru pilarean;
guzia bildurik
orai aldarean
manso beti ta humildurik!
Nola eguzkia
O Jaun onegia,
nola ala altxaturik?
O! nola eguzkia
belos tapaturik?
Iten du bai naski,
Jauna, amorosturik
amorosteagatik ni.
Eguzki gau bada
nik ikusten eztut,
baña bai flamada
batzutan senti dut:
Biotz gau erre bez,
Jesus, eskatzen dut,
otoi, erre ta erraustu bez.
Nork in du alakorik?
Nork ere zuke egin?
Niork ez gogorik
orren izan ezin:
Au in du nereki
Jaunak; bada mezkin
ez izan ni berareki.
Baldin milletatik
bat nik in banue
ala beragatik,
kontatuko zue
berak bereala,
pagatuko zue
ongi Jangoiko bekala.
Zein diferentea
da nik beragatik
al guzia egitea,
berak enegatik?
Nik zor faboreak,
berak eneganik
ez baizik deshohoreak!
Maite gaituela,
barin badakigu
batek, nornai dela,
biotza ia dugu
berla arren fabore:
Suak su bizten du,
bai, ta amoreak amore.
Baña barin bada
errege edo jaundi,
ta enpeñatzen bada
faboratzen guri,
zein da biotz txarra,
non ezten itxeki-
tzen amoresko sugarra?
Non da ezaumentua?
Non nobletasuna?
Non biotz prestua,
kristiotasuna?
Berze nornaieki
egiten duguna,
ez egiten Jesuseki!
Errege da bera,
ta jaundi gorena
an gora, emen bera
manatzen duena,
zein gabe deus ezin,
zeñeki txarrena
daiken poderoso egin.
Nork ez bekala
Jaun gonek badigu
bai sines amore,
egin ta iten digu
millaka fabore,
niork ez bekala,
naiz garen traidore,
onean du bere gala.
Aguantazea gu
nola guti balitz,
ones garaitzen du
gure gaizki anitz:
Merexi azoteak
guk, ta berak berriz
ematen guri dulzeak!
Merexi sua guk,
ta amores pagatzen!
Infernuaren truk
zerua brindatzen!
Merexi paloak,
eta emen gustutzen
gloriako erregaloak!
Nola bada nola
Jesus ez amatzen,
beiratus dagola
beti faboratzen?
Guk nola itsuturik
eztugu beiratzen
gutas bera amorosturik?
Zer du, zer falta du
Jesus onegiak,
nai ezpaititugu
goratu begiak,
beiratzeko bera,
bere geiegiak
ta moduak gure aldera?
Quadratzen bazaizu
podore erreala,
au guzien duzu
errege kabala;
egin ta desegin,
nai duen bekala,
dezake, ta gaitzik ezin.
Eman ta eman
Aberats nai duzu?
Jaun eta jabea
guzien au duzu;
au gabe probea
da mundua guzis;
au itsas betea
eztena probetzen utzis.
Nauzu liberala?
Liberal sobra da,
nior ez bekala,
eman ta eman ai da,
ta eman naiak dago
eta kejatzen da
ez guk eskatzeas iago.
Emanik guzia,
guti zekiola,
eman du bizia,
gorputza ta odola,
an guregatik len,
orai on dagola
guri jan-edanarazten.
Edertasuna nai?
Ederra da sines:
Zerukoak berai
beira beira egones
kontino gozatzen
dire ta beñerez
aspertzen, beti admiratzen.
Baita iago dena,
edertzen ere du
beiratzen duena,
komunikatzen du
beretik, argiak
nola argitzen baitu,
beraren ala aurpegiak.
Nai bauzu gozoa,
gozoa ematen du
ta alegria osoa,
ta konsolatzen du
arima tristea,
gustos bañatzen du
zegona dolus betea.
Osasun eta indar
berak ematen du,
eta zirenak zar
gaste eder itentu,
heriak sendatzen,
sendotzen ere tu,
bekatariak sandutzen.
Zara beldurtia?
Zaude lotsaturik?
Arimo gutia,
Jesusek arturik,
bere biotzean
zaude guardaturik
bizitzan ta eriotzean.
Neke nik dudana
ta pena, nork kendu?
Atozte enegana,
Jaunak oiu iten du.
Inen eztu gezur,
itza kunplitzen du;
nagoke ni beras segur.
Llano, humil, afable
nai zuk erregea:
Ontan da admirable
bai ta ezin obea
Jesus guzieki,
ain nola probea
iten txipi ta andieki.
Ta sufrimentua
bear ta nai duzu:
Or sakramentua
testigo ona duzu
sufritutuenen,
ta progu ikusazu
beti sufritzentuenen.
Ofenditu duzu;
miserikordia
bear ta nai duzu:
Andi bai andia;
andia du egiaz;
in duen gutia
pasatzen du geiegias.
Ezta bekaturik
Ezta bekaturik,
ezpaitu barkatzen,
non ta penaturik
duzun konfesatzen,
naiz andi eta anitz,
guziak tu atzentzen,
nola deus izan ezpalitz.
Onen progutako
Jaun bedeikatuak,
anitz urtetako
gaixtofikatuak
ta etsiak gaitz zarres,
uzten sendatuak
ordu bateko negarres.
Ta kulpes beteak,
bein ia purgatuak,
nola inozenteak,
daude estimatuak
Jaunaren aurrean,
ta faboratuak
zeruan eta lurrean.
Orra Magdalena,
naiz len bekatari,
sandaen len lena
orai, ta alzindari
penitenziaren,
iteko arimari
esperanza graziaren.
San Pedro ikusazu,
naiz ark ukaturik
Jesus, Jesusek du
gora goraturik;
eman itz ta eskua:
Zer zuk lazaturik
den emen, da an lazatua.
Ikusazu Saulo
len persegizale
eginik san Paulo
ia predikazale
mundu guziaren,
ta karraiazale
zerurako jendearen.
An publikanoa
beira merkatari:
Jesus humanoa
da mintzatzen ari;
ura bereala
bere ebanjelari
ta apostolo du leala.
Jaun maitagarria
Malkok arrapatu
nai; ta belarria
zion lurreratu
san Pedrok an arri;
Jaun onak sendatu
ta buruan berla ezarri.
Berant naiz bai, zion
eskatu ladronak;
berla agindu zion
grazia Jaun onak,
bai ta arimareki
gozatu gizonak
egunartan berareki.
Jesus il zelarik,
batek ondorean
lanzas idikirik
bularra an berean:
Orren mendekuan
Jaunak amorean
artu ta dauka zeruan.
Judas ta juduak
etziren logratu;
baña Jaun sanduak
sobra trabajatu
zuen bai ortako,
ta deus ez ukatu
gaixto gaien onerako.
Nor da, nor munduan
eskatu dionik
bear den moduan,
eman eztionik?
Eskatu ez izanik,
bada eman dionik
asko ta asko bereganik.
Non majestadea
bera ellegatzen den,
bere piedadea
ezin duda baden,
purgatzeko suan,
goiti ta beiti emen,
baitare naski infemuan.
Aita amoroso bekala
Birtute guziak
tuelarik bardin,
miserikordiak
tu iagotan egin,
ezin konta-ala,
berex gizonekin,
aita amoroso bekala.
Au bere gloria,
ontas iten gala,
nobleza propia
du au ta erreala:
Piedade obratzea,
ta guk pensa-ala
baño iago barkatzea.
Ontasuna nauzu?
Jesus guzis ona,
fede barin bauzu,
Jangoiko gizona,
prinzipio eta fin,
buru eta korona
on guzien iago ezin.
Ezta nion onik
zeruan, lurrean,
baizik beraganik;
beraren aurrean
on dena bildurik
guzia batean,
iñar bat da itsas anditik.
Nori eman dion,
ura da ditxas on;
nori eman iago,
ura da onago;
nori eztion eman,
au eztaike on izan,
naiz gora ta gora igan.
Eztu nai gaizkia,
ez niolatere,
ez andi, ez txipia,
eztu nai batere;
eztaki alakorik,
eztu posible ere,
ez falta edo exzesorik.
Zein ona den ori,
nere Jesus ona,
gaizkirik niori
egin eztiona,
ongi bai guziei
beti iten dagona,
prinzipalkiro gizonei.
Gizonen fabore
Izanik fedea
segur denarena,
nork karidadea
Jesus onarena
gizonen fabore
ponderatu dena
inik gure redentore?
Tronotik jautsi ze
gure onagatik;
zamarra jaintsi ze
gurea gugatik;
emen bizitu ze,
gu bizteagatik,
ta gugatik finitu ze.
Milagro obratzea
ta milla fabore,
heri kuratzea
ta milla dolore,
eskatzea Aitari
gugatik ze amore,
inik onera kidari:
Bai ta erakustea
zeruko bidea
ze gu onestea,
ze karidadea;
eta barkatzea
gure maldadea,
guzia ze gu amatzea.
Arritzen duena
iago gizonaren
ezaumentu dena,
da Jesus Jaunaren
pasio alakoa,
ta naturalaren
dena guzis kontrakoa.
Nori gogoratu
zeruko Jaun bera
zeikela entregatu
pena pasatzera,
berak naizuelaik,
ta ala akabatzera
bizia, bear etzelaik?
Nolako amorea,
mogitu duena
erredentorea
pasatzera pena!
Erragun egia,
dela berorrena
amorea geiegia.
Berori baño gu
iago onetsi gaitu;
onen progu dugu,
zeren erman baitu
pena anitz gugatik,
bai ta etzena aitu:
Il, nola, nor, norengatik!
Non zute munduan
indarrik iltzeko,
iltzuten moduan
ta penarazteko
Jesus? Amorea
kausa, renditzeko
berak bere podorea.
Amoreak il du
Nork penarazi du?
Amoreak in du.
Nork il zur gartan du?
Amoreak il du.
Nork dauka gureki?
Amore berak du
lotu urresko kateeki.
Gau artan berean,
noiz preso in bear zen,
berori amorean
suturik prestatzen
erregalo obena
guri ta pagatzen
ones gaizki gizonena!
Nork, oh, beiraturik
orren goraberak,
eztu admiraturik
ikusko manerak
nola nai dituen
bere etsaiak berak
salbo ta salbatzentuen?
Goiti goraturik
goren gorenean,
beiti paraturik
gaixtoen menean!
An errege ta emen
modu txarrenean
preso golpeka eramaten!
An gora adoratzen
dute ta laudatzen,
ta beira beiratzen
dire eden gozatzen
Jesus onegia;
baña emen golpatzen
bofetadas aurpegia.
An gora aingeruak
daude kortejatzen
kurturik buruak;
emen blasfematzen
txarrek, akusatzen,
begiak bendatzen
ta anitz modus ultrajatzen.
Errege dutena an
ta enperadorea,
preso da bera eman:
O zer amorea!
Beira azotaturik
—o zer dolorea!—
ta aranzes koronaturik!
Proklamatzen dute
sandua zeruan;
emen deitzen dute
gaixtoa munduan;
ta ala trataturik,
guzien buruan
iltzen kruzifikaturik!
Guzis poderoso
delarik, uzten da;
guzis amoroso
dela mostratzen da:
Ez gaitzen galdu gu,
amores iltzen da,
bere bizia galdu du.
Ta nola aingeruek
iltzera utzi dute?
Ta nola zeruek
libratu eztute?
Jesus Jauna bera
obeditu zute,
naizena eman eriotzera.
Amore alakoa
nork estimatzen du?
Nork gañarakoa,
Jauna, pagatzen du?
Nork, diot oraño,
pensatzen ere du,
zenbat den eta noraño?
|
|