PINPILINPAUXA
Ego me pollit leun-leunaz
apaindutako mari-sorgiñ,
lore tartean loretxo bizi
baten antzera
gora ta bera
zoro dabil,
zoro ta txukun; pinpilinpauxa
ortarako da jayo berdin.
Margo darion egalari,
poz-emate ta zoragarri.
Egoak ttentte, plixt, ipiñi-ta
lili gañean pinpirinpin
gelditu arren, andikan beste
lili batera
laister ostera,
laister arin,
ega politez jarraituko da
Loramendi'ko mari-sorgin.
Pinpilinpauxa pinpin-argi,
aldakor eta jostalari.
Norbaitek zakar ikutzen badu,
egoetako uztargiriñ
geyena kentzen zaio-ta gaxo!...
xalapart-egan
nai luke bañan
ai! len bezin
errez ta zoro pinpilinpauxa
iñolaz ere jardun ezin!
Lilitegien maitagarri
pinpilinpauxa ta udaberri.
|