TOLOSA
Abesgai
Amagoi baten antzera
oparo beti
Tolosaren urbillean
Uzturre-mendi.
Onen bularrez osatu balitz
bezela dagon erriya
ikusi orain t'agurtu bere
aurrerapen ugariya.
Entzun, entzun or ibai aldeko
lan-eresi pozgarriya
burrunba luze, txirriots eta
tinki-tank-ari biziya.
Goizean oso goiz eguzkia
agertzen asi baño len
lankai-otsezko eresi ori
egunero da berrizten.
Emengo mendi-kolkoetatik
gugana bizkor datozen
iturritxoak «toki!» dasate,
«Tolosa'ri muñ lenbailen!»
Jardun politaz «omen!», diote,
ibai-ertzeko txoriak,
«omen!» ur-jauzi durunkor eta
lantegi-txistu zoliak;
«omen!» zut-zutik egoki dauden
suburu lirain guziak,
«omen, omen!» an gora doazen
ke-mordo garailariak.
Ezin ukatu sasoi bateko
olagizonen kemena
ondorengoei Tolosan beintzat
sendoki txertu zaiela.
Nausi-mutillak elkarganako
bayespenik ederrena
erakutsiaz argizten due
erri xar onen izena.
Agur-ba zuri, agur Tolosa,
lantegi eder joriya,
urritxo bañan gogoz dagizut
nere agur-abestiya;
mingañak esan al balezake
biotzak dion guziya
ez litzake ain txepetx izango
olerki onen txoriya.
|