www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Fableak edo Alegiak
Leonce Goietxe
1852

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Fableac edo aleguiac Lafontenetaric berechiz hartuac, Leonce Goyhetche (faksimilea). Hordago, 1978

 

aurrekoa hurrengoa

LEHOISAREN OTSEKIAK

 

    Lehoisa madama hill zen;

    Laster lehiatu ziren

    Yendeak tropan gorthera

Printzeari doluz bisita egitera:

Hobeki derradan miña berretzera.

Probintzier mezu egorri zioten.

Otseki, froguak, nola eginen ziren,

Hulako egun, eta hulako tokitan:

Izanen zirela haren prebostak han,

Zeremoniaren erregelatzeko,

Eta nori bere plaza erakutsteko.

    Pentsa zazue hek ea

    Faltatu zuten goatea!

Izkolaka eman zen errege gaizoa

Bethe aradak zuen lamia zilhoa

Eliza bertzerik lehoiñek eztute.

    Haren etsenplura fite,

    Aditu ziren marrumaz

    Batbedera bere erdaraz

    Yaun gorthesanoak oro.

Gorthea ezen, hemen klarki errateko,

Herri bat da, zoiñtan alegera, triste,

    Gauza orotaz antsikabe,

    Prest egitera zer nahi

    Yendeak baitire bethi;

    Printzeak zer duken nahi.

Edo ez badukete ziñez hau guzia,

    Egiten dute alegia.

Populu mudakor ximinozko ostea,

    Bere nausiaren imitatzaillea:

Milla gorphutz betan dabilzkala, xoilki

    Arima batek diduri;

    Segur ere erran daiteke

Yende hek direla menanika sinple.

Baiñan emogun hots gure xedeari.

Orkatzak etzuen negarrik isuri.

    Nondik hori egiñ zuken?

Heriotze harrek mendekatzen zuen;

    Erregiñak aspaldisko

Semea eta andrea baitziotzan itho.

Bada nigarrik hark eziñp egiñ zuen.

    Salatzera fite gan zen

Lauisengari tzar hat: oraiño zerrala:

Are egiten hirri ikhusi zuela.

    Errege baten kolera

Salomon zuhurrak derraikun bezala;

Terrible da segur: eta terriblena

    Errege lehoiñarena.

    Baiña orkatz hunek etzuen

    Libururik erakurtzen.

    Erregek erraten dio.

    Zithal txarra! hirriz ago!

    Eta eztuk kanpoz bederen

Auhen hauk orotan hik parterik hartzen!

    Gure behatz sakratuek

    Unkituko ere ez ditiztek

    Hire menbro profanoak.

    Zathozte zuen, otsoak,

Zuen erregina mendeka zazue:

    Taidore hau ezazue

    Sakrifika hemen bertan

    Haren orhoitzapenetan.

    Orkatzak aldiz orduan:

    Yauna, dio iragan da

    Nigarretako denbora,

    Eta dolua alferra da

Hemendik ez urrun loretan yarria,

Agertu zait niri zure andere ohia:

    Eta erran darot, o kide!

    Ahokuba hunen gatik

    Begietarik nigarrik

    Isur ez bedi batere:

Lekhu urusetara ni nioanean.

    Phentze loretsu batzutan

    Hemen nabillk loreitan:

    Urus, eta elheztakidiñ

Ni naizen bezala saindu direnekin

Utzak ene sahets noblearen miña,

    Den nahi bezaiñ samiña,

    Denborarekiñ hixtera:

Gutia eztuk horrek demaitan plazera.

    Apenaz da hau aditu,

Non orok biatute betan egin oyhu;

    Mirakuillu! mirakuillu!

Orkatzak kaztigu beharraren plazan

    Sari handi zuen ukhan.

 

Errege eta bertze, yende handieri

Egiotzue amets-kondairak-ausarki:

Flata, lauda, intsentsa, zatzue gizenki.

          Zuen kontra aserre

          Balin badire ere,

Laster dire egiñen, zuen adiskide.

 

aurrekoa hurrengoa