www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Fableak edo Alegiak
Leonce Goietxe
1852

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Fableac edo aleguiac Lafontenetaric berechiz hartuac, Leonce Goyhetche (faksimilea). Hordago, 1978

 

aurrekoa hurrengoa

ARRAIN TTIKIA ETA ARRANTZALEA

 

          Arrain ttiki laite handi

          Utzten balitzaio bizi.

Baiña utzteko, gero noizbait hartuko delakoan,

Zentzu guti diduritzait behar dela kaskoan:

Izokiñ ttiki bat behin mementean sorthua,

Dosteta urean zebillan, bizitzeaz boztua.

Arrantzale batek goizik bota orduko amua

Hor da gaoxoa gerthatzen amu hartan hartua.

Ikhusi duenean lehen amu-kolpea,

Huna, diotza gizak frikoaren hastea.

          Dendelako katura

          Bioa otharrera.

Izokintxoak baderro ahal duen bezala,

Nitan zer dukezu? ez naiz ahoa bethe ahala:

Utz nazazu libro, izokiñ naiten egiñ artio,

Berdiñ gero noiz edo noiz naiz zure amutarako;

Eta eskabetxero batek nau kario erosiko.

          Aldiz egiteko plat bat,

          Ni bezalako zuk zenbat

          Eztuzu billdu beharko?

          Halere zer plat oraiño!

          Plat deus balio ez dukena;

          Sinhets-azu nik errana.

          Deus ez dukena balio!

          Arrantzaleak diotzo;

          Biz hala, arrai pollitñoa,

          Predikari maltzuriloa:

          Baiña zu gaur arratsean,

          Ganen zare paderara,

          Han frigitua izaitera,

          Bertze askoren konpañian.

Zeren hobe baidaukat nik nere iduri sinplean

Handia naskian baino, txikia segurean.

 

aurrekoa hurrengoa