LEHOIÑ ERIA ETA AXERIA

          Animalen erregeak

          Zilhoan eri zauntzanak

          Bere azpiko guzieri

          Ordena zaien egorri:

          Arraza ziren guziek,

          Adardun, adargabeek,

          Bidal zetzaten gorthera

          Monarka bisitatzera,

          Deputatu hautatuak;

          Zauzkala segurthatuak

          Berak, baita are segidak,

          Lehoiñ hitzaren azpian;

          Aurkituren zutela han

          Kariño eta begitarte:

          Segurantza ere bertzalde

          Hortz eta atzaparren kontra:

          Ez baitzen hau gauza alferra.

          Pasaporte on bat oraiño

          Trankill bidea egiteko.

          Printzearen dekretua

          Izatu zen konplitua:

          Alde orotarik gan ziren

          Haiñitz yende, zoinak lehen.

          Axeriak ziren xoilki

          Etxe alde egotu prudenki:

          Batek egitate horren

          Arrazoin hau eman zuen:

Zilhora gan yenden oiñen bideko arrastoak,

          Dire oro haratekoak.

Aldiz bisitatik nihor gibelat yin othe den,

          Batek ere eztu markatzen.

          Horrek gaduzka beldurti:

          Haren maiestateak guri

          Digula beraz dispentsa:

          Pasaporta goarda beza.

          Yauna use dut ona dela:

          Baiña haren gaztelura,

          Ikhusten dut asko sartzen,

          Eta bat ere ez illkitzen.

Behiñere ez balu egiñ, axeriak treturik

Fable hunek dakharrena, baiño gaitztoagorik:

Duen fama tzarra segur, ez zuken garraiatu

Ezen zuhurtzia bera denak erraiten dauku:

    Usoaren pare, izan zaite laiño,

          Zuk nihor ez trunpatzeko:

    Sugearen pare, erne bethi zaren,

          Bertzek engana ez zaitzaten.