DIRUKOIA ETA URREZKO
ARRAULTZE EGILLE OILLOA

Zikoitzak guzia nahiz, guzia ohi du galtzen

Hala nola gaizo batek behiñ egiñ baitzuen;

Fable hunek dakarrena baldiñ egia bada,

Lafontenek edo Esopok gauza kondatua da.

Egun guziez zioen oillo batek leialki

Urrezko arroltze bat xuxen erroten yabeari

Hunek aldiz pentsaturik oillo harrek sabela,

Tresor oso batez betan bethea zadukala;

          Hilltzen du eta idekitzen,

          Eta harritua aurkitzen,

Difuntuak etzuela bere barnean deusik,

Deus ematen ez zioten oilloek ez zutenik.

Eta bere buruari ziola haiñ zoroki,

Eguneko errenta ona bethiko gal-arazi.

          Zikoitzek nahi badute

          Ezkola hor har bezate:

          Zenbatek gure egunetan

          Aberatstu nahiz betan,

          Daukatena segurean

          Duten ezartzen menturan!

          Nahiz ukhan ez dutena,

          Galtzen dute badutena:

Eta gaur bizitzekoa, ausarki bazutenak

Aurkitzen dire biharko, kolpez erromesenak.

LIBURU BIGARRENAREN AKABANTZA