HIRIKO ARRATOINA
ETA BASERRIKOA

Hiriko arratoiñak behiñ

Behar ziola besta egiñ,

Baserriko arratoiñari;

Hagitz moduz eta oneski,

Deithu zuen bere etxera

Minarritzez asetzera.

Napa eder baten gaiñean

Kuberta ezarria zatzan;

Pentsa zazu zer bizi hek

Zuten egiñ konpai biek.

Mahaiña arras bethea zen,

Deusen ere eskasik etzen.

Baiña noiz eta baitziren

Othuruntza gozoaren

Hoberen-hoberenean;

Ikharatzen dire betan:

Norbaitek hotsekin baitu

Salako bortha higuitu.

Hiritarra saltatzen da,

Badarraio kamarada.

Baiña abarrotsik ezta ya;

Hor zena, gana izanen da.

Goazen, dio berehala

Hark, utzi dugun lanera:

Dugun errepasa akaba.

Ez, bertzeak derra, aski da.

Plazer egiñen dautazu

Ethorri nahi baduzu,

Bihar xandez nere etxera

Diadekanpo egitera

Badakit nik ez dudala

Eskaiñtzeko zuk bezala,

Gortheko plat aberatsik:

Ordaiñez han ezta deusik,

Asaldatzen ni nauenik.

Nik yaten dudana etxean,

Yaten dut bakhe onean.

Ez eskaiñ niri plazerik

Lotsak trubla dezakenik.