ARTE NAGUSIKO NEURRIA

                Gipuzkoako euskeran

                Euskal-festa onen asmatzalle eta gidari on Jose Manterola zanari koroitzea

                Aita Jose Ignazio Aranakoari

Baten gloria gaur

Ongi kantatzeko

Nere musaren det

Putza sentitzen,

Onek gezurrezko

Alabarantzikan

Ez daiki iñori

Beñ ere ematen;

Eta bai gloria,

Onra ta alabantza

Merezi dutenai

Zintzo jasotzen,

Orisen berori,

Gizon andi bati

Orain egitera

Dijoa asten.

Izanagatikan

Bertsolari motza,

Nere laudaki au

Ez det saltzeko,

Baizik gure umant

Jakintsu zan bati

Zor diogun otsa

Zabaldutzeko;

Mundu os-osoan

Aren izen ona

Leor ta itxasoz

Barreatzeko,

Euskal biotzetan

Bere oroipena

Beti beti bizi

Erazitzeko.

Asmo andikoa,

Ernai ta trebea,

Beti bearrean

Au zan saiatzen,

Zeñen lanak azkar

Moldizkiratuta

Arranoen gisa

Zuten egatzen;

Jose Manterola,

Argatik guk beziñ

Asko Amerikan

Zuten maitatzen,

Orra or noraño

Aren entzuteak

Bere Donosti au

Zuen onratzen.

Euskaldun arraza

Bizi zan tokitik

Artu oi zituen

Agurrak naiko,

Borondate on bat

Sortutzen zitzaien

Bere izkrisbuak

Letu orduko;

Argatik zitzaigun

Izar bat bezela

Gure Euskal-Erri

Laztanerako,

Zeñen onagatik

Irago oi zituen

Burua nekatzen

Gau ta egun asko.

Bere Probintziko

Gia egin zuen,

Moldatu euskaldun

Kanta-tegia,

Euskal-Erriaren

Izenaz asmatu

Gure errebista

Laudagarria,

Kalderoni jarri

Euskaldun-oroitza,

Irabazirikan

Garaisaria,

Ama Euskarari

Drama bat azkenez

Antolatu oso

Miragarria.

Eman zion bada

Febok jakindea,

Alde askotara

Aditutzeko,

Likon, Temisteo,

Naiz Akreonte,

Iñork ez bezela

Iduritzeko;

Argatik erakin

Oraiñ arkitzen da

Betikotasunez

Bizi izateko,

Gizon ospatsuen

Errañuz josirik

Pindoko menditik

Gu argitzeko.

Orra, or esan da

Zeñen trebea zan

Orra, Manterola

Paregabia,

Orra Zerutikan

Artu zituena

Asko grazia ta

Anitz doaia;

Orra guretzako,

Orra, or maisua

Orra, euskaldunok

Ispillu gaia,

Beroni jarraitzen

Arren izan bedi

Gure alegin ta

Danoen naia.

Ontziak igaro

Arren uretatik

Ez dute oñotsik

Uzten bidean,

Baña bai, zuk Pepe,

Utzi zenituen

Bizitz onetako

Itxas gañean;

Jarrai dizaiegun

Zintzo zuzenkiro

Zure arrastoai

Leialtadean,

Bizitu gaitezen

Oitura zarrakin

Zoriontasunez

Euskal-lurrean.

Koroi bat argatik

Ejo nai nizuke,

Zure buru ori

Apaindutzeko

Lorerik ederren,

Ostorik onenak

Batzuk ta besteak

Nabill biltzeko;

Ustai bat eginda,

Palma bat gañera

Dagokizun gisa

Eskñitzeko,

Baña bear diña

Enaiz gisajo au

Orrelako lan bat

Antolatzeko.

Azkenez fest'onen

Ziñan gidaria,

Beronek zor dizu

Oraiñ gloria,

Marmol zabalean

Urrezko letrakin

Zure izena or

Dauka jarria;

Zere oroipena

Nola izango dan

Gaur, geroz ta beti

Ezilgarriak,

Goratu nai zaitut!

Festa lagunokin

Uri onetako

Seme argia.

Goratu dezagun!

Anaia maiteak,

Goratu dezagun!

Oiedez gora,

Zeren beragatik

Leku urrunetan

Gaur duten onratzen

Gure Euskara;

Eta beragatik

Esan dan bezela

Euskerazko fest'au

Sortua bada,

Gloria berari!

Koroitu dezagun!

Gure zuzentzalle

Zan Manterola.

Koroitu dezagun!

Arrosa txit gorriz

Sugarraz zebana

Maite Erria,

Koroitu dezagun!

Lirio txit zuriz

Zalako euskaldun

Uts ta garbia!

Koroitu dezagun

Bioletaz ere

Zeren jakintsu ta

Zan umildia,

Koroitu dezagun!

Oraiñ Aritz ostoz

Ill arte zalako

Fuero-zalia.