www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Ama euskeriaren liburu kantaria
Felipe Arrese Beitia
1900

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Ama euskeriaren liburu kantaria, Felipe Arrese Beitia. José Astuy, 1900

 

aurrekoa hurrengoa

NEURE AMA MAITE ZANARI

 

Ze izen samurra dan, Ama,

Euskaldun garbi garbia!

Gaur kantau dagidan, betorkit,

Lira bat ondo jarria;

Seme on batentzat dalako

Atsegiñ emongarria,

Dalako Amaren izena,

Gozoa, zelan eztia

Dalako Ama bizitzea

Zorion guztiz andia,

Agaitik negarrez bizi da

Ama ill bajako ume guztia.

 

Aditu bertsuok arduraz,

Egia dalako nik diñodana,

Izan bik bizia emonik

Mundura etorten gara;

Aitaren aldean maitetzen

Bakigu nor jakun Ama,

Bakigu txoriak umerik

Largetan ez dakiala,

Ta, nondik jakin legi Amak

Urrintzen ardura baga,

Itxirik etxean negarrez

Bere biotzeko biotz laztana?

 

Nozbaiten motel aurkituta,

Kumatik artutakuan,

Laztantxo samurrak emonaz

Arpegi larrosazkuan;

Ta irriz, ta barrez, barriro,

Umea asitakuan,

O! ze poz parebagakoa

Amatxok daukan orduan!

Bardiñik eziñ leikelako

Billatu iñok munduan;

Obea bearko jaritsi,

Ill eta, zerura igo-takuan.

 

Umeetan, Amaren kantuak,

Aiñ dira aiñ gogokuak,

Oraintxe gizaldi erdi bat

Nik bere antzunikuak;

Alperrik sortzen dauz indarrez

Itz onak nire buruak,

Bein bere ez dira Amaren

Berbakaz bardintzekuak,

Arenak zergaitik eurenez

Zirean urtenukuak;

Erraien errai ta erditik,

Errezto, eroso, erne-takuak.

 

Benetan, dontsua benetan,

Umeetan Ama dozuna,

O! zeñek leukeken lurrean

Aldi on zuk daukazuna!

Amatxo zurea dalako

Gabetan bere eguna,

Etxazu aren arpegia

Sekula zuri illuna,

Ez otza, ez motza, biotza

Apatza, malatsa ta bai, biguna,

Zergaitik zaituan bertako

Bizia odol ta frutu kutuna.

 

Ai! baña, nik galdu neban ta

Alako maitetzallea,

Gaur bere miñez gomutetan

Dot, o! dot, bere iltea!

Burutik ezin aldendu dot

Beraren agur tristea,

Lapur bat legetxe eldurik,

Agana Eriotzea,

Norgaitik gaur dauka oetzat

Lurpean arren etxea,

Ta arima benturaz penetan

Garbitu artean dago tristea.

 

Ezkutau egizu Jaungoiko

Zuzena ezpata mea,

Ezarri Garbilekurantza

Samurra begiraunea,

Ta bertan, garretan, erretan,

Badago Ama nirea,

Balio bekio, o! zure

Odola, Jesus maitea!

Nik bere gozadu dagidan

Zeruan zure bakea,

Amaren obira joan da

Errezau gura dot Aita-Gurea.

 

aurrekoa hurrengoa