EZKONGAIETAN

Ezkongaietan zerbait banintzan,

ezkondu eta ezer ez;

ederzalea banintzan ere

aspertu nintzan ederrez:

nere gustua egin nuen ta

orain bizi naiz dolorez.

Nere andrea andre ederra zan

ezkondu nintzan orduan

mudatuko zan esperantzakin

ere, batere ez nuan;

surik batere baldin badago

maiz dago aren onduan.

Zokoak zikin, tximak jario,

aurra zintzilik besoan;

adabakia desegokia

gona zarraren zuloan;

iru txikiko botila aundia

dauka berakin alboan.

Nere andrea alperra dago,

ez da munduan bakarrik;

gauza gozoen zalea da ta

ez du egin nai bearrik;

sekulan ere ez da ondo izango

alakoaren senarrik.

Larunbatetik larunbatera

garbitzen ditu zatar bi,

bere aietxek berotutzeko

erretzen egur zama bi;

belaun bietan bana artuta

ez da ixiltzen kantari.

Nere andrea goiz jeikitzen da

festara bear denean;

buruko mina egiten zaio

asi baino len lanean.

zurekin zer gertatu bear zen

nik bildurrikan ez nuan.