 |
NERE MAITEARENTZAT
Ume eder bat ikusi nuen
Donostiako kalean,
itz erditxo bat ari esan gabe
nola pasatu parean?
Gorputza zuan liraina eta
oinak zebiltzen aidean,
politagorik ez det ikusi
nere begien aurrean.
Aingeru zuri, pare gabea,
Euskalerriko alaba,
usterik gabe zugana beti
nere biotzak narama.
Ikusi naian beti or nabil,
nere maitea, au lana!
Zoraturikan emen naukazu
beti pentsatzen zugana.
Galai gazteak galdetzen dute,
aingeru on nun ago?
Nere maitea nola deitzen dan
ez du inortxok jakingo;
ez berak ere ez luke naiko,
konfiantza orretan nago.
Amoriodun biotz oberik
Euskalerrian ez dago.
|
 |