LORA BATZUK

[I.— MENDI GANETIK]

        Guztientzakoa

Mendi-ganetik eguzki argia

gozoro dator goizean:

gozoagoa da zeruko doia

gure ariman sortzean.

        Batzuntzakoak

Esnatu dira mendi-zelaiak,

dakustaz eder jantzirik.

Eguzkiaren mun bigunakaz

orriz ta loraz josirik.

Esnatu bedi gure arimea,

apaindu daigun onbidez,

Maria Amaren arpegi ederra

ikusi eztaigun asarrez.

[II.— ITXARO DAIGUN]

        Guztientzakoa

Itxaro daigun Ama onagan

zorionera ioatea,

Bera dalako, Jaunak eginda,

zeru ederraren atea.

        Batzuntzakoak

Ama gurea goietan dogu

zeruetako edergarri;

bere semeak gabiltz lurrean

negarrez eta errukarri.

Ai! Neure Ama, etzaitez aztu

nazala Ebaren umea,

Jesus laztanak Kalbarioan

Zuri emoniko semea.

Erregiñatzat koroeturik

Zu zagozala zeruan,

zelan geintekez pozez gu bizi

erbesteturik munduan?

[III.— USAIN GOZODUN]

        Guztientzakoa

Usain gozodun !ora ederrenak

txortatu bitez eskuan,

larrosa orriak zabal daiguzan

gure Amaren altzuan.

        Batzuntzakoak

Ederrak dira baratza-lorak

intza kolkoan gorderik;

baiña ederrago biotz garbia

zeruko doez beterik.

Eskein eiozu biotz donea

zeruetako Amari.

Ai! Ez eroan eskeintza loirik

garbitasuna danari!

                        Euskalzale 1 (1897) 142-143;

                        Ondarrak, 126-128.