GEKNIKA'RI

                —«Kantalaria, kantau eiozu

                bertsoetan Gernika'ri».

                —Au entzun eta berialaxen

                ara nun nagon kantari.

Nire biotzak zuretzako dau

bere tokirik onena;

mundu guztiko errietatik,

Gernika, zaitut maitena,

eta zelan ez, baldin bazara

erririk euskaldunena,

t'aman aotik kantu gozuan

ikasi neban izena?

Nik ez nekian nuntzan Gernika

ume nintzala oraindik,

t'irudimenez ikusten neban

(ameslari bat izanik)

andre zabal on baten gisara,

ibar berdean jarririk,

uri eder da zuri garbi bat

aritzak ketizpeturik.

Aize bigunak aritz gañean

bere ostroak mugitzian,

maite maitero orri guztiak

mun-ka egozan kurutzian;

zerren kurutze santua euan

aritz adarren tartian

bere besuen kerizpe ona

zuri emoteko bakian!

Aritz gañetik zerua urdiñ

odei senik bagekua...

Zure lurrean alai jentia...

Bizitza Jaungoikozkua...

Lege zuzena, gizaldi askok

zintzoro gordetakua...

Zeñ maitagarri, zeñ ederra zan

zure izate baketsua!

Egun batian zure gañera

jausi zan ekaitz dongea,

sarbaskiturik arbol'santua

ainbesteraño maitea,

eta bertatik gelditu ziñan

errukarri ta tristea.

Ai mingarria! Galdu zenduan

aritzaren estalpea!

Egun orretan, ondo, Gernika,

bete ziñan atsekabez,

baña ez bakarrik: zugaz batera

beste asko giñan negarrez...

Ai! Eztakie erbestekuak

zer galdu daben, on ustez!

Ejenplogarri ziñan zu eta

oraiñ ejenplo ederrik ez!

Aritz azpian zenbat goiante

jaio zirian gozorik!

Zerren ementxe euki oi ziran

goiant'aziak gorderik.

Birtutia da goiant'azia,

eta erbesteak, alperrik

gurako dabe goiantik izan

erein baga birtuterik.

Kerizpe bigun osasuntsua

zuri kendu jatzunian,

kurutz santua urratu eben

arboliagaz batian.

Ekaitz arruak ezteutza itxi

Jaungoikuari bakian!

Aritz santua jo nai dabenak

jo biar dau kurutzian!

Gaur ikusten dot Gernikarentzat

esperantzaren argia:

eskol'onetan barriz barriro

ereingo da birtutia.

Ta itxaro geinke Jaungoikuagan

egun obak ikustia.

Miraritsua fedia da ta

emen badago fedia!

                        Euskal Erria 35 (1896) 350-351;

                        Ondarrak, 123-125.