www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Olerkiak
Nikolas Ormaetxea, «Orixe»
1950-1954

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Orixe. Idazlan guztiak II: Sorkuntzazkoak, Nikolas Ormaetxea Orixe (Paulo Iztuetaren edizioa). Etor, 1991

 

aurrekoa hurrengoa

GURUTZEAN

 

                Emissa voce magna expiravit.

                     (Mc. XV, 37)

                Oiu aundiz eman zun arnasa.

 

Buruzut-indarrak bilduz, egin du oiu aundi.

Oiu ori guganaiño eldu da mendiz mendi.

Ez du gizonak atera; Goiko Jaunak barrendi.

Oiu orrekin il dana, Jaungoiko da iñondi.

 

Artzai nintzala mintza nai menditikan mendira

bi eskuz nere mintzoa zuzendu nai erdira,

indar guziak bildurik, oiu biur dira;

lagunak orobat ditu eskuak belarrira.

 

Jesusek, orduko, gaurko, biarko gizonari

dei bizkor egiten dio, entzun gogo dunari.

Oiu ortaz eman dio ill-arnasa Aitari;

arnas berori bialdu gizadi osoari.

 

Guziook bat gerala du esan afal-ondoan;

Aita Semeagan dala, biak daudela gugan.

Beraz, oiu ori guri egiña bear esan;

arnasa guri utzia, Aitari ta batean.

 

Il zaigula azken-atsa burua zut emanez;

burua erortzen utzi, guri keiñu egiñez;

besoak zabalik dauzka laztan eman bearrez;

urbil gakion, besoak zabalduz, eta maitez.

 

Arnasa guri utzia, Gurutzetik bialduz.

Bete gaitezen orretaz galtzar ontara bilduz.

Dugun arnas au agoan, gure miñak sendatuz,

asperenik mamienak eskeiñiz, Jesus! Jesus!...

 

aurrekoa hurrengoa