www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Jesu Kristoren lau ebanjelioak batera alkarturik
Pedro Antonio Aņibarro
c. 1804-1821, 1991

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Jesu Christoren lau evangelioac batera alcarturic, Pedro Antonio Añibarro (M. Pilar Ciarrustaren edizioa). Labayru / BBK, 1991.

 

 

aurrekoa hurrengoa

14. IRAKURTZA

 

Jesusek erakusten ditu Jerusalen galduko danaren
señaleak ta Juizio egunekoak.

 

BATERA San Mateok cap. 24. v. 15-51.
San Markosek cap. 13. v. 14-37.
San Lukasek cap. 21. v. 20-36.

 

        Dakutsuenean bada Jerusalen ekersituz inguraturik, jakin eizue ur dagoala orduan bere ondagarria:

        Beragaiti bada dakusuenean Daniel Profetak adirazo eban ondamendi nazkagarria dagoala egon bear eztaben leku santuan: aditu begi, irakurten dabenak.

        Orduan Judean dagozanak iges egin begie mendietara: ta bere erdian dagozanak urten begie: ta kanpoetan dagozanak sartu ez beitez bertara.

        Eta tellatu ganean dagoana, jatsi ezpidi bere etxera, ez eta sartu bere zerbait aterateko bere etxetik:

        Eta soloan dagoana biurtu ez bidi atzera, bere soñekoa artuteko.

        Zerren egunok benganzazkoak dira, bete ditezen eskribiturik dagozan gauza guztiak.

        Ai seindun dirianen, ta ugazamakaz egun aetan! Erregutu egizue bada, zuen iges egitea jazo eztidin ez neguan, ez jaiegunean.

        Bada egun aetan izango dira ain atsekaba andiak, eze, Jangoikoak kriaturak sortu zituazanetik oraingiño orrelangorik izan ezta, ez sekula izango bere.

        Bada estura andia izango da lurraren ganean, ta aserrea erri onentzat.

        Eta jausiko dira ezpataren ao zorrotzean: ta esturik katigu eroango ditue Erbeste guztietara, ta Jentilak oñazpituko dabe Jerusalen: Jenteen denporak bete arteraño.

        Eta baldin Jaunak ezpalitu laburtuko aek egunak: bizi danik salbauko ez liteke: baña Jangoikoak autu zituan autuak gaiti, laburtu zituan aek egunak.

        Orduan iñok esaten badeutsue: Ara non dagoan Kristo emen, edo an, sinistu ez egizue:

        Zergaiti tze jagiko dira Kristo falsoak, ta Profeta guzurrezkoak, ta egingo ditue señale andiak, ta ikusgarri miragarriak: alangoz eze, al baliz, santuak bere jausiko litekez errakuntzan.

        Kontuan zagoze bada: ondo dakusue lenagotik guztia esan deutsuedala.

        Badirautsue bada: Ara non dagoan ermuan, ez egizue urten: ara non dagoan etxeko ezkutuenean, ez eiozue sinistu.

        Bada oñeztu-argia eguzki-jaiotzetik urten, ta sartaldean agertuten dan legez: alan izango da gizonaren Semearen etorrerea bere.

        Bada non gorputza dagoan, an batuten dira arrañoak bere.

        Eta señaleak izango dira Eguzkian, ta Illargian, ta izerretan; ta lurrean jenteen estura, itxaso, ta beronen olatuak emongo dituen ots bildurgarriak gaiti.

        Geldituten diriala gizonak ikaraz igarturik, mundu guztiari jazoko jakana itxadotea gaiti.

        Eta egun aetako larritasunaren ostean, eguzkia ilunduko da, ta Illargiak argirik emongo eztau, ta Zerutik izarrak jausiko dira, ta Zeruko Birtuteak mugituko dira.

        Eta orduan agertuko da Zeruan gizonaren Semearen señalea: ta orduan lurreko jente guztiak negar egingo dabe.

        Ta orduan ikusiko dabe gizonaren Semea datorrela Zeruko odoietan agintaritza andiaz, ta gloriaz, ta anditasunaz.

        Eta biralduko ditu bere Angeruak tronpetakaz, ta dedar andiaz: ta batuko ditue lau axeetatik bere autuak Zeru goienetik euren kabugiño.

        Gauzok bada betetan asten dirianean, begira, ta zeuroen buruak jaso egizuez: zerren ur dago zuen erredenziño erospena.

        Eta antz-irudin bat esan eutsen: Begira ikoari; bere adarrak samur dagozanean, ta bere orriak jaioten dirianean, ta arbola guztiak:

        Berezko frutua emoten dabenean, dakizue, urrean dagoala udea.

        Alan zuek bere dakusuenean, gauza guztiok egin diriala, jakin eizue, ateetan, ur dagoala Jangoikoaren Erreinua.

        Egiaz dirautsuet, eztala igaroko mundu au, gauza guztiok bete arteraño.

        Zerua, ta lurra igaroko dira; baña nire berbak igaroko eztira.

        Baña nos izango dan a eguna, ta ordua iñopere eztaki, ez Zeruko Angeruak, ez Semeak, ezpada bakarrik Aitak. Begira bada, bigirian zagoze, ta oraziño egizue: bada eztakizue, nos izango dan denpora au.

        Kontu zeurokaz, zeuroen biotzak astundu eztitezen geiegi jateaz, ta edateaz, ta bizitza onetako ardurakaz: ta ustebaga beingoan zuen ganera a eguna etorri eztidin.

        Irazarririk zagoze bada, denpora guztian oraziñora emonik, merezi daizuen aldegitea gauza guztiok, gizonaren Semearen aurrean izan, ta zutik egongo dirianok.

        Eta Noe-ren egunetan jazo zan legez, alan izango da gizonaren Semearen etorrerea bere.

        Bada uriola baño lenago jan edanetan egozan legez, ezkonduten zirian, ta euren semeak ezkonduten zituezan Noe Utxa-ontzian sartu zan egun artaraño legez,

        Eta aditu ez eben ugoldea etorri, ta guztiak eroan artean: alan izango da gizonaren Semearen etorrerea bere.

        Orduan bi egongo dira soloan: bata eroango da, ta bestea geldituko da.

        Errota baten andra bik eioko dabe: bata eroango da, ta bestea geratuko da.

        Irazarrik zagoze bada, zerren eztakizue ze ordutan zuen Jauna etorriko dan.

        Baña jakin egizue ze, etxeko Nagusiak baleki, ze ordutan lapurra etorriko dan, bigirian egongo liteke dudarik baga, ta itxiko ez leuka etxea zulotuten.

        Beragaitik bada prest-abiaturik egon zaiteze zuek bere, zerren nos eta gitxiago uste dozuen, etorriko da gizonaren Semea.

        Nor dala uste dozue bere Jaunak ifini eban serbitzari men, ta zurra bere etxekoen ganean, jaten emon dagioen onei bere denporan?

        Zorionekoa, bere Jauna datorrenean, alan egiten idoroten daben serbitzari a.

        Egiaz dirautsuet, ifiniko dabela au bere ondasun guztien ganean.

        Baña serbitzari gaisto ak esango baleu bere biotzean: Ezta oraindiño etorriko nire Jauna:

        Ta asiko balitz manatuten bere lagunak, ta jaten, ta edaten ordituten dirianakaz:

        Etorriko da serbitzari onen Nagusia itxadoten ez eban egunean, ta eztakian orduan:

        Ta alderagingo dau, ta bere zatia ifiniko dau gaistoakaz. An izango da negarra, ta agin karraskada.

        Urrinera joan zan gizon batek legez, zeñek larga eban bere etxea, ta bere otsein bakotxari agindu eutsan egin bear eban guztia, ta ate-zainari esan eutsan bigirian egon zedilla.

        Irazarririk zagoze bada, zerren eztakizuen nos etorriko dan etxe-jabea: ala ilunzan, ala gauberdian, ala ollar-kantuan, ala goxean.

        Jazo eztidin ustekaban etorririk, zuek lo idorotea.

        Zuei dirautsuedana, guztiai dirautset: Bigiran zagoze.

 

aurrekoa hurrengoa