ARKUMEA ETA OTSOA

Bildots gizen-gizen bat

dago artegian,

be egiten duela

amaren ansian;

belar-izpi bat ez zan

aren tripan sartzen,

iru ardik esnea

zioten ematen.

Begira dagoala

ate-zirritutik,

agertzen zaio norbait

kanpoko aldetik;

artzaia zala uste

zuen lenbizian,

gero ikusi zuen

otsoa sasian.

Asten zaio ojuka

barrendik esaten:

«Jakin beazu preso

naukatela emen;

au onela ez balitz,

emendik irtenik,

ez nezake nik utzi

otsoaren antzik».

Otsoak itzkuntza au

aditzearekin,

dio: «Ez det protxurik

izango onekin;

seguru dagoela

au da señalea:

nitzaz barrendik farraz

burla egitea».

Izaten oi da gizon

txit ikarakoia

toki segurutika

guztiz fanfarroia.