ITSU BAINENGOEN!...
Begiko zitzaizkidan guraso ta anaiak
ken zizkidazun Jauna, banaka guziak...
Zauri ta gorde eskua!... Artean biotza
eziñez neurrirazi taupadi zorrotza.
«Jauna, Jauna, niotsan zotiñez itoa,
auxe lurtarrarentzat lan eziñezkoa!
Jauna, Jauna, zergatik onela min nauzu,
zergatik zure eskuak ain latz ni ukitu?...
Agian Zuk, Jauna,
—beldur dut esate—
agian Zuk, Jauna,
ez, nauzu ai! maite!...»
Zoro ta itsu beltza bai...! Ene! ezpainekien
maitasuna ari zala bereak egiten...
Ezpainekien oro zidazula kendu,
biok genezan elkar bakarrik maitatu!...
Jauna, barka idazu,
itsu bainengoan!...
1930
Zeruko Argia 175, 1933ko uztaila, 108.or.
|