BELENGO ARGI-LOREA
(Et ecce stella, quam viderant in
oriente, antecedebat eos...)
I
Belen-aldeko mendi gallurrak,
ibai-ertzeko zugaitz-ezurrak
estali ziran elurrez...
Aize durunkor, zatilariak
orru zegiten, jorik erriak
izoztutako arnasez.
Ekaitzen mende arro dijoa
txabolatxoen amas beroa,
ke mordo jostalaria...
Ardi motelak gosez orruka,
txabol aurrean jolas oiuka,
kapusai luzez, artzaia.
Mendi-kolkoan argi gorriak
txinpartaz ziran igotzen,
ta artzai-mutillen irrintz luzea
aize zakarrak zekarten.
Uso-lumak lez elur-ostoak
ixil jarien odei-mordoak...
II
Artzai-mutillak, artzai-mutillak,
gora jasorik zuen makillak,
tontorrik tontor,
al bezin pizkor,
irrintz alaiez, Belen aldera
«Argi-Lorea» begiztatzera!
Euzki-aldeak argi jario!...
Izpi legunak galtzen zaizkio!...
Orren txuria
euzki-aldia! ...
Oraindik iñoiz ez ikusia!...
Txingi pollitak laztan damaio!
Agur zeruko goibeltasuna!...
Agur bizitzen uztar astuna!...
Urrun bijoa
ekaitz-orroa,
indar nastuen zurrunbilloa!!...
Ara biotzen askatasuna!...
Geldi zetorren!... Dirdir zerion!...
Belen otzari laztan zemaion!...
Ale bikaiña!...
Lore urdiña!...
Txingi aratza!... Osto liraiña!...
Nolaz nik esan zer dagokion?...
Geldi zetorren!... Artzai mutillak,
gora jasorik zuen makillak,
tontorrik-tontor,
al bezin pizkor,
irrintz alaiez, Belen aldera,
«Argi-Lorea» begiztatzera!!...
III
Zerbait nai zuen!... Geldiro xamar
zaldun-talde bat ondoren dakar!...
Zerbait nai zuen!...
Zerbait Belenen!...
Goitik begira zorrotz zebillen
jauregi, etxe, txabola ta abar!...
Zerbait nai zuen!... Uri burutik
kiñuka zegon aspertu ezik!...
Zerbait nai zuen!... Zertara dakar
zaldun-taldea geldiro xamar? ...
Ezin det asma!...
Berriz...darama!...
Zerbait nai zuen!... Mendi-bularra?...
Nai ote zuen estalpe zarra?...
IV
Ixildu bitez itzak!... Mututu mingaiña!...
Iñolaz ezin jardun!... Ez naiz, ai!, ni diña!...
Lau orma baldar... Elur-izara!...
(Ene au egi zorrotza!...)
Ezin dezaket!... Ezin dezaket!...
Mitiez lotzen zait biotza!...
Estalpe bazterrean... sendi bat zekusten!
Idi eta astoak arnasez berotzen!...
Aur txiki, eder, jaioberria,
(auzpeztu nadin lenbailen!...)
lasto tartean erdi gordea,
gorriak zegon ikusten!
(Ar zazu, Jesus Ona,
nere eskeintz xamurra;
ezin dizut ukatu
nik emen agurra).
Ume gaxoa!... Lotan zematen
bere begitxo urdiñak.
Abo xabalik!... Zango txikiak
arrosa baten pinpiñak.
Auzpez daude zaldunak,
auzpez Erregiak;
eskeintzen dizkiote
urrezko opariak.
Malko sendo, garratzak
ixil darorzkie;
beren biotz-barrenak
samurtu zaizkie.
Otoi luzea!... Otoi beroa!...
Emendik ezin aldendu!
Maitasunaren irudi bizi
ziñez or dira biurtu!
Izar-Lorea goian begiral...
Orren garbia bere dirdiral...
Irri-par dagi
lilluragarri!...
Laztan damaio Aur txikiari!
Erri guziak emen balira!...
Belen-aldea, Belen-aldea,
Jesus Aurraren txoko maitea!!
Gorenen zakust!
Abes dagizut!...
Biotz barrendik zuri damaitzut
esker onezko «Argi-Lorea»!!...
Zeruko Argia 145, 1931ko urtarrila, 3. or.
|