GUZTIZ EDERRA
Gau erdia zan... Ezeren txintik
etzan entzuten; noizka bakarrik
pizti gautarren ulua...
Ito zituzten baztar guziak
illunpe lodi, nazkagarriak.
Bildur damaidan ordua!
Kezka beltzaren osin aundia
zirudin ziñez erri-aldia
nagiz korapillatua...
Argi motelak dir-dir zegiten...,
sapai neurgean aldiz zematen
ontzaren begi galdua...
Ta illunpe orren egadapean
gogo gaxo bat illar gañean
zegoan loak artua.
Aldi-aldizka, geldi zetorren
mendi-ostean negar zerien
ezkillatxoen soñua...
Goit-ots garbia, goit-ots leguna,
ezkillatxoen eztitasuna!...
Esnatu zuten gogua!...
Ordu berean jetxi zitzaion
anitz biziro argi zerion
Jaunaren goiaingerua...
Mugitu zuen esku ariñez...
Ezarri zion ezpain oztiñez
laztan sendo ta estua...
Ta aurkeztu zion lili txuria,
bere onaren antz-irudia,
aukeraz Jaunak sortua.
Gogoak: (Arriturik bezela)
Nor zaitut, gaztetxoa, nor, zoragarria?...
Zeren billa zatozkit? ... Zein da zure naia,
oñetik bururaño zillarrez jantzia?...
Nora zoaz, gaztea, nora ain zolia?...
Goiaingeruak: (Zaleki)
Atoz, atoz lenbailen; atozkit gaxoa!...
Donokitik dakartzut gaur berri gozoa!...
Atoz!... Alaitu zaitez... Igitu, gogoa!...
Ara zuri begira goian Izartxoa!...
Gogoak:
Zer diozu, gaztea, zer, nere kutuna?...
Begira zeñen beltza or illuntasunal...
Goiaingeruak:
Pizkortu zaitez laster!... Astindu losuna!...
Nekin daramat beti nik argitasuna!...
................................... .
Ego lirañez estali zuen
azkenik gogoa,
ta gaindu zuten ega luzean
mendiren lepoa.
................................... .
Gogoak: (Tontorrean, orpo puntetan, Izarrari begira)
Zeñen aratza, zeñen txuria
Izartxoaren dirdira!...
Zeñen maiteki begiratzen dit
zeru ortatik ludira!...
Goiaingeruak:
Laztandu nairik zugana datoz
Izartxoaren izpiak.
Dirdir dagizu... Lilluratuak
damaie zure niniak.
Gogoak:
Izar ederra, zoragarria,
biotz erien zoruna!...
Goiaingeruak:
Geitu zazula zure goraltza
ziñez zaio-ta leguna!...
Gogoak:
«Guztiz Ederra zera, Maria.
(Biak aldizka abesten dute «Tota pulchra es»)
Goiaingeruak:
Guztiz Ederra, sortzez garbia.
Gogoak:
Zu zera Jerusalengo ospea.
Goiaingeruak:
Zu, Israeleko pozkillea.
Gogoak:
Zu, gure errien ornen osoa.
Goiaingeruak:
Zu, obendien bitartekoa.
Gogoak:
O Maria!
Goiaingeruak:
Birjin oarkorra!
Gogoak:
O Maria!
Goiaingeruak:
Ama Errukorra!»
Zeruko Argia 143, 1930eko azaroa, 181. or
|