UDABERRIKO MAITE-KANTA

        Xabier

Enarak aidea astinduz

badatoz ugari:

ego-barruan dakarte

epe Udabarri:

kabi tokia aukeratzen

or dabiltz urduri:

gazte askoren biotzak

maitemiñez eri.

        Arantza

Maite asmotan bazera

badezu naigabe:

biotzak egingo zaitu

besteren mirabe:

pake ordez laster dezu

kezka zure jabe:

ez dezu iñun larrosarik

arantzarik gabe.

        Xabier

Maitezko bide latzetan

oso naiz egarri:

ito bear ote naizen

bildurra det sarri:

izerdi otzak artzen nau

amesetan larri:

mutil zarraren pakerik

ezin det ekarri.

        Arantza

Ibaiak puztuta datoz

elur-ujoletan:

iturri asko dituzu

euskal-mendietan.

Nola zindezke ur erdian

ibil egarritan?

Biotzik asko badezu

maite-amesetan.

        Xabier

Kezka itxaso garratz ontan

naukazu galdurik:

ta ur gazi onek ezin dit

kendu egarririk:

iturritxo bakarra det

senda nazakenik:

bañan eztakit neretzat

ote duan urik.

        Arantza

Itxas uretan bazabiltz

lendanik igari,

gesal zelaiak utzirik

eldu legorrari.

Mariñelak gaberdian

an du kaian argi:

biotz ixil batek badu

zuretzat erruki.

        Xabier

Ixilleko gaitzak ez du

iñun sendagairik:

bildur naiz ez ote dedan

arkituko kairik.

Itxasoa utziko nuke

azkar asko pozik,

zu legorrean bazeunde

besoak zabalik.

        Arantza

Ezker-eskubi mendi bi

erreka bitarte:

egarri diran txoriak,

ur garbia an dute.

Nere besoak zure zai

zabalik diraute:

osorik zurea nazu,

maitea, il arte.

        Xabier

Ai, au lertu bearreko

biotzaren poza!

Zabaldu da gaur neretzat

maitezko larrosa.

Uste gabeko zeru au

ez ote da amesa?

Ala balitz, nere loak

betiko iraun beza.

        Biak batera

Enerak billatu dute

tellapean kabi:

eldu da maiteminduen

pozezko Udabarri.

Ez genekian alkarren

biotzaren berri:

jaso dezagun lenbailen

MAITEZKO UZTARRI.