 |
DAMU MALKOAK
Gurutzearen oiñak
odol gorritan dijoaz,
gure pekatuen zorra
neke-ordaiñez jasoaz.
Oiñaze!
Zula zorrotz
nere biotz!
ta nere damu miña ase.
Beazunez egiña
dezula ezten miña?
Ta ze?
Gurutzearen oiña
damu malkoz
ezotzen ari naiz,
nere okerrak garaiz
al banitza egos.
Damu malkoak
lurrundu dira...
Jarri naiz gora begira:
Jainko besoak,
—barka egoak—
zabalik daude nere gain.
Noan saiets idikira!
|
 |