AGUR, EUZKADI!

Agur, Euzkadi, Jaunak naroa

Aberri eder argira.

Neure negarrak jarion neuzan

zeure mendiai begira.

Seme bat zeukan, baña etsayak

kendu eutsoen biotza;

soin ederrera ixuri yakon

mayetz bateko goiz otza.

Gurutz Deunari mosu egiñaz

aldegin eutson mundutik,

Kistoren gentza abo ganean

loratu yakon gastetik.

Jaunaren maitez, aberri maitez,

ez eban euki bildurrik,

eta zeuretzat zorion utsa

opaldu eutson gogotik.

Euzkadi ona, zagoz betiko

Kistoren fede betean;

olan zoruna billauko dozu

emen ezpada zeruan.

Eriotz deuna aurrean daukot,

ziñistu bada, euzkoa:

Euzkadi azke izan daitean

zaindu Josu'ren legea.

Eder yatazan euzko bazterrak,

eder itxaso zabala;

baña oraintxe ederrago yat

eriotz onen itzala!

Gaztea nozu bizitz onetan

t'ez yatan palta gauzarik.

Jauna!, gogorra aldi onetan

iges eitea lurretik.

Ezpedi egin neure oldea,

zeure naia bai, ostera.

Gogoa boa zeru argira,

gorputza lur illunera.

                        1937