JOSUREN AMESA

Gotzonak edur zuriz jantzita

ortzetik egaz lurrera datoz;

izar bana dirdizka dakarre

gau illunaren bekoki gañean.

Begitan zeruko poz ederra,

eskutan xirribika politak.

Jaunan jauregitik jatsi dira

on berriak ludira ekarten.

Igarobidean izar danak

argi zoli ta ederragaz,

aizea ixil, eta Taborrean

garalduta diran zitoriak

zuritasunez argitu dabez,

Belem aldera egazka doaz.

Aurtxo txiki bat altzoan dula

arkitzen dabe Miren abeska,

bere Semeari lo eragiten;

eresi gozo bat abesturik

Jerusalemgo alaba artean

Jaunaren etxean ikasia.

Erespide gotzon danak dagoz

«Umetxu laztana, lo egizu

amaren altzo garbi-garbian,

gotzonakin amesetan gero

ortz-aldera iges bat egiteko».

Eta Josu maitatsuak gotzon

zuriak alboan ikusirik,

parrez begiak itxiten ditu

ames bat egiteko arekin.

Amak laztantxo bat eman dio

begitxu baltz ta ederrenetan,

ta gotzonak ega zuriakaz

estaldu dabe Josu Aurtxoa.

Nolako amesak euki ditun!

Gotzonak ortzera doaz, eta

Josuk aman altzoan eskuaz

Gurutze txiki bat eraldu dau...!

                        (Jesus'en Biotzaren Deya,

                        1927, ilbeltza, 121'garren zenbakia, 53 or.).