|
Anunziazioaren
Ala bizi zelaik
beti deseatzen,
kontino zegolaik
humil porfiatzen,
arima amablea
eske suspiratzen,
zetorren Salbazalea.
Etze gogoratzen,
bera zeikela izan
ama, bai eskatzen,
Jaunak zezon eman
Jesus beiratzea,
ta amaren manuan
zerbitzari paratzea.
Baña zeruaren
goren eta erdian,
Trintate Jaunaren
konseju andian
juizio egin ze
gora, ta Marian
Berboa aragitu nai ze.
Egines nola den
maneran obeki,
naies donzellaren
gusto obenareki,
utzirik betea
donzella amareki,
fruituareki lorea.
Ango prinzipe bat
onen mandatari
biali beitirat
zue Mariari,
Jaunaren idea
erran, ta berari
eskatzeko baimendea.
Jautsirik Gabriel
Nazaret aldera
mandatari fiel
berna ematera,
etxean sarturik
berain alzinera
agur in zio kurturik.
Ta an erakutsia
da diosalea:
Agur, o Maria,
grazias betea,
Jauna da zureki,
zu zara berea
emasteetan berexki.
Itzak aditurik,
an ixil ixila
zego turditurik
donzella humila,
zer den au, pensatzen,
ta txoil inutila
bere burua kontatzen.
Ark berriz aria
berea segitu:
Ez lotsa, Maria,
dio, ez turditu,
duzu guzietan
zuk grazia aurkitu
bai Jaunaren begietan.
Onen señalea
zuzizanen duzu
zeure sabelean,
eta emanen duzu
seme ezin obea,
zein deituko duzu
Jesus ta Salbazalea.
Naiz au zurea den,
andia izanen da,
bai ta gorenaren
Seme deituko da,
Dabid erregeren
sillan jarriko da,
ta betikos errege da.
Orduan Maria
mintzatzen asten da
donzella alketia:
Nola ori izanen da?
Zeren ezpaitut nik,
eta au egia da,
ezauntzen ere gizonik.
Aingeruak dio,
kentzeko sustoa:
Jaunai dagokio
bai zure gustoa;
nola baita ona
guzis ta justoa,
inen du dagokiona.
Jangoiko Jaunaren
Espiritu Sanduak
eta gorenaren
birtute sumoak
inen zurebaitan
ditu milagroak
obra miragarri gartan.
Orgatik ere bai
ta jaioko dena
zuganik nola nai
Sandu Sanduena
Jaunaren Semea
Jangoikoarena
deituko da ezin obea.
Orra zure Isabel
ere, naiz zartua,
orai dago sabel-
duna, antzu deitua:
Seme sabelean
du bere fruitua,
doa seigarren ilean.
Zeren ez gauzarik
batere Jaunari
ezta inposiblerik;
guzia berari
aisa da nola nai,
bai nola denari
guzian jaun, jabe ta zai.
Mariak orduan,
utzirik osoki
Jaunaren eskuan,
erran zue: Ona ni
Jaunaren esklaba,
in bedi nereki
zuk erran duzun bekala.
|
|