Juizioren...

                Berorren aurrera

Lotsatzen nautenak

Neure bekatuak

ezauntzentutenak

baitare altxatuak,

kontuak, karguak,

nola ajustatuak!

Kontra nere deskarguak.

Deitzen nautelarik

kontuen artzera

naramatelarik

berorren aurrera,

Jauna norako naiz?

Nola an agertzera

ikar ikar egonen naiz?

Ta agertzen naizelaik

zer lotxa ta alkea!

Beiratzen naizelaik

preso ni probea

ertxi inguraturik

nere eskergabea

lengoa gogoraturik!

Bizitza da labur;

eriotza da segur

Kontuak an ertxi,

sentenzia segi,

dela zerurako,

dela infernurako,

dena dela, sekulako!

Juez Jauna goiti

infernua beti,

aingeruak andik,

deabruak emendik.

Kanpotik, barnetik,

aurretik,atzetik,

presoa arrixkos beterik!

Librua atrako da

non dagon guzia;

antxe leituko da

on eta gaizkia

andik eginen da

zuzen justizia,

nori berea emanen da.

Libru gau da bere

jakinde argia,

justiziasko ere

deitzen da eguzkia

an oja batean

leitzen da guzia

ta guzia bat batean.

Guzis agerturik

an nere guzia,

an nik beiraturik

neure itsusia,

oh! Zer lotsadura!

oh! Zer agonia!

oh! Zer nere ikaradura!

                Salba benaza ni

Sentenzia aditzeko

ia ia nagolarik,

ta kondenatzeko

peligros beterik,

nora naiteke biur,

apenas delarik

justoa doi doia segur?

Errege gorena,

salbo naituenak

sabatzentuena

graziaz obenak

salba benaza ni

ontasun orrenak

Jesus onaren oneki

Oroi bedi nola,

Jesus, eman zuen

gorputz eta odola,

ta pasatu zuen

ainberze enegatik:

nik merexi nuen

pena kitto biz orgatik.

Egin zen orreki

daiken gogorrena,

orrek ez merexi,

nik bai zor nuena:

Ah! Zer justizia!

Merexi eztutena

eneki in daien grazia.

Nor nai nuken juez,

balekida eman,

ez nuke nai nik ez

berberik, bai izan

berbera dutena,

eta kontent erran:

Ene Aita da juez dena.

Aita ain onegia,

ni maite nauena

iago ezi bizia,

nigatik il dena,

egin ta desegin

ene amores dena

sobra sobra; iago ezin.

Nola konfiatu

bear dut ez nautela

nai ni kondenatu,

bai salbanaitela

bere gau, ain nola

malogra eztaiela

bere pasio ta odola.

Ainberze preziotan

erosi nau bada,

orren atenziotan

Jesus, in bezada

grazia atratzeas

salbo, bada ezpada

atenzio nere eskatzeas.

Orrek atra zue

salbo Magdalena,

ta salbatu zue

ladron izan zena,

baitare bai lanzas

heritu zuena:

Bete nau ni konfianzas.

Grazia eskatzen dut

nik in dezadala,

baña merexi eztut;

ona den bekala,

bere onagatik

in bez; ez nazala

galdu neure kulpengatik.

                Ez utzi galdua

Konta benaza ni

ardi markatua

bere markareki,

ta regalatua

sakramentueki:

Ez utzi galdua

infernuan otsoeki.

Otoi otoi, Jesus,

ni bere artegian

iduki naiz rehus,

ta bere grazian

eskuiekoeki,

ta gero glorian

bere bedeikatueki.

Bada, Jesus, ea,

tratu gau biena

biz, —ori nerea,

ta ni berorrena—

bien firmaekin:

Jesus Joakinena,

eta Jesusena Joakin.

Eskatzen dutena

nik eztut merezi,

merezi eztutena

ongi in bez eneki,

bada du padezi

gaizki ina bereki,

etzuelarik merezi.

Merexi etzuen

pena, ala iltzeko,

baña amore zuen,

Jauna, sobra iteko,

merexi dudana

niri ez emateko,

bai merexi eztudana.

Exzeso egin du

amores; bizia

emanes, emain du

aisa ia guzia;

oraiko grazia,

geroko gloria,

guzia du irabazia.

Amore erreala,

deshonre andian

ladrona bekala

ladronen erdian

bizia ematea!

Orren izerdian,

Jesus, gure ongi izatea.

Gal dezan eztut nai

bizia ta odola

berriz, bai arimai

protxa dakiola,

artas biz daiela,

orrek daki nola,

senda ta salba daiela.

Ainberze dolore

kostatu zaiona

eta ainberze amore

oraño diona

salbatuko du bai

orrek, Jesus ona,

aisa dezake nolanai.

Ainberze kostarik

erosi nauena,

eztut ia dudarik,

naizelaik orrena,

atrako nauela

salbo nazakena

salbatu nolanai dela.

                Sanduen glorian

Ene salbatzea

gauza andia bada,

kruzifikatzea

berori iago da;

au du permititu

salbatu naies; ia

ura naiko du kunplitu.

Sanduen glorian

nola ni goratu?

Ladronen erdian

Jesus ze paratu:

Zeruko erregea

naizen beitiratu,

goratzeko ni probea!

Merexi baditut

pena infernukoak,

nola nik nai ditut

gusto zerukoak?

Ona diotena:

Nola Jangoikoak

zuke padezitu pena?

Inpasible dena

beira aragiturik,

pasatzeko pena;

beira azotaturik;

penas ta dolores

beira akabaturik,

onetsis ni sobra amores!

Biok naituenak,

zein iago, pizatu,

edo Jaun gorenak

ainberze pasatu,

edo nik beautela

zeruan gozatu,

errain du, ura iago dela.

Ea bada Jesus

Jaun maitagarria,

ona zure kostus

ni bekataria

bidean bizi naiz,

ta zu kidaria

zarela, zerurako naiz.

Mendia oreñaren

omen da egokia,

ta sagarroiaren

arria tokia:

Du txoriak ere

aurkitu kaña;

zure llaga dut nik nere.

Nik mereximentu

zureak kontatu

naitut suplimentu

nereen; juntatu

zuk aiek ebeki

batean; kantatu

nik biktoria zureki.

Ni zure menean

utzirik bizi naiz,

llaga barrenean

kontent altxatzen naiz:

O Jesus, zureki

betikos salbo naiz,

gozatzeko sandueki.

                Betiro kantatus

Zure gurutzeas

zerua agertzen da,

zure eriotzeas

arima bizten da,

zure llagaeki

ongi sendatzen da,

eta indartzen penaeki.

Zu preso uztea

ze gu libratzeko,

Jesus itsustea

ze gu edertzeko,

azoteen pena

ze dispensatzeko

guri guretako zena.

Zure deshonreak

honratzen gaitu gu,

korona zureak

koronatzen gaitu,

ta pasio samiñak

seguratzen gaitu

goratzeas atsegiñak.

Emen ni naukazu

nitas etsiturik;

o Jesus, inzazu

nagon firmaturik

zure faborean

beti, ta alhaiturik

fede, esperanza, amorean:

Orai altxaturik

zu nik ala amatus,

an gero agerturik

gozoso beiratus

zure eder andiak,

betiro kantatus

zure miserikordiak. Amen.

                (Misericordias Domini in aeternum cantabo.)