ARPARIA
«Uxo xuria, esazu
nora joaten zeran zu.
......portuak oro
elurrez beterik dituzu.
Gaur gaberako ostatu
nere etxean badezu».
(Kopla zarra)
—Etxerik etxe
izozpe nabil eupari,
iltzen ari dan Abenda baten
zotiña aidatzen arpari.
Esku ongilleek
ogi eskeintzen didate;
eta aldendurik Agur —dasaiet
eskarrez— Euskadi maite.
Nere begira
atzetik gelditzen dira,
eta min dute, min biotzean,
malkoa zaie begira...
* * *
Nora juten dan?
Non bizi dan?, zein diteken?
Izenik, etxerik, aztarrenik
ez dizu berak esanen...
Presondegiko
bazter batean arkia
du ereskiña, iltzerakoan
gudarin batek utzia;
euskal ziñopak
Aberriaren ibaian
ixuri zuten odol berberaz
ezotua are Bizkaian.
Illobitako
untzadun gurutz arritan
zarren goi arpas eske aozpez
gauemanzale, sarritan
abason batek
itzegiten-edo dio:
«Euskadi Jesukin guruztua
iltzen zijoak... —dasaio.
«Euskal gizaldiz
gizaldi oñorde genun
berdingabeko leñargi ura
ia eten dek gaurregun.
«Izotzik zegok
atzerri izotzez larrea;
Aberriaren eguzki ezak
suondo zeukak jendea.
«Suondo zeudek
gureak, antziñatiko
argidiriak noiz sukaldetik
gaurko illuna alderaziko.
«Asaba zarren
enborra itzaltzen balua,
abaso oiturak berpiztuz, berbiz
ezak abertzalez sua.
Zergatik ez dun
kalean jotzen soñurik?
Non koka gabe ezpaitu usoak
gezal neurgera aidatzerik!
—«Aldenik alde
zabal zaiozu atea;
sartuko zaizu, beteko dizu
Aberri doñuz etxea.
—«Aldenik alde
zabal zaidazu atea;
Iltzen ari dan Aberri soñuz
gañeztuko sukaldea.
Iñularretan
Euskadiren eriotza
aldarritzean mendi ibarretan,
ez dantzuidate abotsa.
Abertzale eske
jeistean urietara,
kalez-kaleko izotz zaleak
gorrotatzen deiadara.
Uso xuriak
portuak elurrez ditu;
arpari kantak etxe barnetan
baño ostaturik ez baitu.
Ene euskaldunak;
zabaldu biotz ateak;
Arpar kantak autsi lezazke
zorigaitzaren kateak.
Ta or suondo,
barneko ixillean epel,
errauspe datzan beingo didarra
berbiztuko da: Gora Jel!»
(Kaleko zenbait
etxe barne marmaria
soma orduko, asmamin
nondik nora atziko arparia...)
40 gr. epaillak 8.
|