www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Aberri oyuak
Joseba Zubimendi
1932

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Aberri-Oyuak, Joseba Zubimendi. Donostia, 1932

 

aurrekoa hurrengoa

ZURI, SABIN

 

Odei illunak zeru aldean,

itun minkorra euskal lurrean

        jausita zegon garaian,

sortaldeko izar goiztarra bezin

argi ta ameskor, zu, gure Sabin

        agertu ziñan ortzean.

 

Anai arteko gudu zantzuak,

Euskadiko odol tanto beruak

        artean berri zaudezten.

Negarra nun nai... Sendi orotan,

bazegon norbait betiko lotan

        Aberri zorra ordaintzen.

 

Eusko erria iruzurtuta,

beraren buru zala aztuta,

        oinpez zapaldu nai zuten...

Gure lurgaña oro illotzez

estali arren, zure abotsez

        guziak jaiki ziraden.

 

Itxuak zeuden euskotar danak...

Agian itxu, besteren lanak

        berak zuzendu naiean.

Euskal begiko estak lausoak,

berriz argituz beren gogoak,

        ausi zinduzun artean.

 

Ordutik onuntz zer aldaketa!

Gizon eta andre zartuak eta,

        oraindik gazte daudenak,

guziok batez, zure naiean,

alkartuz gaude oroi batean.

        Amets bat daukagu denak!

 

Gaur Euskadiko erle urduria

zugatik dabill ezti guriya

        loratik artu naiean...

Uxo bikoitza, maitetasunez,

zure eriotza abestu naiez

        berengo urrumatzean...

 

Mendietako oiartzun orok

zure izena dabilte danok

        betiko oroimenduaz.

Erreka ibaien urtxo garbiak

zugaz, abesti pozkun alaiak

        esanaz, pizkor, dijuaz.

 

Ortzeder margo, eguzki izpia,

itxas orua, lora isaikia.

        Aberriko gauz guzia,

goraltzen dabill zure izena,

biotz barrendik maite duena:

        Sabin!! zure izen eztia.

 

Eusko semien arnasa ere

zugana dua, ezin beñere

        iñundik uka naiean.

Sukarrietako illobi itunak

eusko semien muxu kutunak

        agertzen ditu gañean.

 

Gauza guzien gaindik dagona,

gure egille Jaungoiko ona,

        guk ere maitatzen degu;

bañan, gerogo, zure oroitzak

betetzen ditu gure biotzak

        ta ziñez maite zaitugu!

 

Gure Aberri laztan, gaixoa,

zugatik pixten orain dijoa

        ta laixter jaiki liteke!

Zure miñ garratz, zure malkoak,

ausiaz bere kate sendoak,

        ona nun dan betiko aske!!

 

Ill ziñan, Sabiñ gure irakasle,

gazte maitekor, gizon maitale...

        ill ziñan zori txarrean!

Bañan gorputza ill bazan ere

gogoa dabill egazka bere

        Aberriaren gañean.

 

Euskadi zarra ez zaigu ilko,

zuk pixtu zendun beti-betiko

        aske dedin ludi ontan...

Zu ere, Sabiñ, biziko zera,

eusko semeak bizi bagera,

        euskaldun biotz denotan...!

 

1931-10-25

 

aurrekoa hurrengoa