XV. KAPITULUA

Debozionea ardiesten dela humiliatuz, eta nork bere buruari ukho egiñez.

JESU-KRISTOK

        1. Debozioneko grazia behar duzu galdegiñ zin-ziñez; desiratu, beroki, iguriki pazienziarekiñ, eta esparantzarekiñ, eskerrekiñ errezibitu; humiltasunekiñ beiratu; arthoski hari ihardetsi, eta hartaz baliatu, eta utzi Jainkoari hautua har dezantzat berak plazer duen manera, eta denbora zure bisitatzeko.

        Humiliatu behar duzu hagitz debozionerik batere, edo guti baizen sentitzen, ez duzunean; baiñan etzaitzu hargatik bihotza erori behar, eta eztuzu behar sobera tristatu.

        Maiz Jainkoak kolpe batez, eta ahantz orduan ematen du denbora luzez eman nahi izatu eztuena, eta othoitzaren hastean eman eztuena akhabantzan ematen du batzuetan.

        2. Haiñ flakoa bada gizona, non Jainkoak egortzen baliotza graziak hark galdegiten diotzan bezaiñ sarri, eta bere nahien arabera eziñ iasan bailetzake.

        Idurikazu beraz debozione bero baten grazia esparantza fermu, eta pazienzia humill batekiñ baiñan ez badarotzu Jainkoak eman nahi, edo eman ondoan ezarian khentzen badarotzu zure gaiñ egizu, eta siñhetzazu eskas hori zure bekhatutarik heldu dela.

        Ezen maiz graziaren debekatzeko edo hastantzeko gureganik; asko da deus guti, baldiñ deus guti behar bada deithu, eta ez eskas handi batentzat iduki haiñ ontasun handia debekatzeko asko handi dena.

        Zer ere baita traba hura dela handia, edo xumea garaitzen baduzu, eta khentzen alde baterat, galdetzen duzuna ardietsiko duzu.

        3. Ezen noiz eta ere bihotz guziaz emanen baitzaizko Jainkoari, eta zure fantasiaren arabera ez baituzu hau edo hori galdegiten, baiñan haren eskuetan alde baterat emanen baitzare kausituko gare bake handi batean, eta Jainkoarekiñ hertsiki iuntatua, zeren zure kontentamendu guzia izaten baita Jainkoaren nahiaren konplitzea.

        Hala nork ere bere xedea Jainkoaganat altxatuko baitu bihotz sinple, eta xuxen batekiñ, eta bere burua garbituko baitu kreaturen amudio desordenatu, edo herra guzietarik, haiña gai izanen da graziaren errezibitzeko, eta ardietsteko Jainkoaganik debozionearen dohaiña.

        Ezen Jainkoak eztitu bere benedikzioneak isurtzen toki hutsetarat baizen, eta zenbatenaz nihork gehiago ukho egiten baitiote behere huntako gauzei, eta hiltzen baitzaio bere buruari, bere burua mezprezatuz, hanbatenaz graziak heldu zaizko lasterrago, eta hañitzago, eta da libroago zeruko gauzetarat bihotzaren altxatzeko.

        4. Orduan haren espirituko begiak idekiko dire, kausituko du bere burua aberatz zeruko ontasunez; eta berak ere miretsiko du bere zoriona, haren bihotza idekiko da, eta zabalduko bozkarioz, eta emanen du bethikotz bere burua haren eskuetan.

        Manera hortan bethetzen da beriedikzionez Jainkoa bere bihotz guziaz billhatzen duena, eta bere arimaz gaizki baliatzen eztena, hura munduko gauza banotan enplegaturik.

        Halakoari ematen zaio komunione sainduan Jainkoarekiñ hertsiki bat egiteko grazia, zeren haiñak ez baitio behatzen bere debozioneari, eta bere konsolazioneari, aitzitik sakrifikatzen baitiotza debozione, eta konsolazione guziak Jainkoaren ohoreari, eta loriari, zeiñak hobeki billhatzen baititu sakramendu hortan kausitzen duen gustu espiritual guzian baiño.