XXXV. KAPITULUA

Nihor eztela tentazionetarik segurantzan mundu huntan bizi deiño.

JESU-KRISTOK

        1. Ene semea, mundu huntan zareiño etzare nihoiz ere seguranztan izanen; baiñan bethi arma espiritualen beharra izanen duzu.

        Etsaiez alde guzietarik inguratua zare, zeiñek ematen baitarotzute gudu eskuiñ, eta ezker.

        Baldiñ ezpadiozute paratzen hekien kolpe guziei pazienziaren erredola, etare haiñitz egonen zenbait zauri hartu gabe.

        Zure bihotza ezpaduzu ene baithan finkatzen, enegatik gauza guzien pairatzeko borondate fermu batekiñ, hanbat gudu borthitz eziñ iasanen tutzu, eta eziñ ardietsiko duzu dohatsuen khoroa.

        Iragan behar tutzu beraz hirrisku guziak, bihotz handirekiñ; eta indarka garaitu traba hek guziak.

        Ezen biktoriosentzat dago manna, bihotz gabeenzat lazeria handia.

        2. Mundu huntako bakearen ondoan bazabiltza, nola ardietsiko duzu sosegu eternala?

        Etzaudezila pausuaren uztean; baiñan egon zaite sofrikarien beira.

        Billha zazu bake egiazkoa, ez lurrean: baiñan bai zeruan, ez gizonen, eta kreaturen artean, baiñan Jainko xoilla baithan.

        Munduko gaitz guziak iasan behar tutzu, nekheak, doloreak, tentazioneak, persekuzioneak, beharrak, errasunak, afruntuak, erran gaixtoak, hiroiak, humiliazioneak, ahalkeriak, mehatxuak, mezprezioak; guziak behar tutzu pairatu Jainkoaren amoreagatik.

        Horiez aitziñatzen gare berthutean, horiez frogatzen gare, horiek egiten da zeruan errzezibituko dugun khoroa preziatua.

        Ezen agindu dut golardo bethi iraunen duen bat nekhe laburrentzat, eta loria fin gabeko bat berehala iragaten den ahalkeriarentzat.

        3. Uste duzu bethi nahiaren arabera izanen tutzula konsolazione espiritualak?

        Ene sainduek eztute bethi halakoak iztu, egorri diotet pena penaren gaiñean, tentazionea tentazionearen gaiñean.

        Baiñan gaitz horiek guziak pairatu tuzte pazienzia handi batekiñ bere esparantza guzia ematen zutela ez bere baithan, baiñan Jainkoa baithan; baitzakiten bizitze huntako sofrikariak eztirela deus loria haren aldean, zeiña izanen baita hekien pagua eterniatte guzian.

        Nahi zinduke eman niezazun berehala hanbat sainduek haiñ nekhe, eta nigarren ondoan izatu dutena?

        Zaude ene laguntaren beira; eztuzun inpazienziarik: zaren fermu eta animotsu, fida zaite ene baithan, egon zaite finkatua berthutean, eta hirriska zatzu zure arima, eta gorputza, ene ohoretan.

        Nik emanen darotzut konpliki golardoa, eta izanen naiz bethi zurekiñ zure atsekabetan.