www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Bertso jarri guztiak
Txirrita
1886-1936, 1971

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio elektroniko honen jatorria: Txirrita. Jose Manuel Lujanbio Retegi, Txirrita (Antonio Zavalaren edizioa). Auspoa, 1992

 

aurrekoa hurrengoa

Oraingo neskatxen jazkera
Aste ontan Txirritak jarriak

 

          1

Ara, neskatx gaztiak,

zuentzat bertsuak,

bistan daukazkitenai

petxu ta besuak;

etziran ola bizi

zuen gurasuak,

esperantza ederra

daukate gaxuak

zartzera pasatzeko

egun erosuak!

 

          2

Gona laburrak jantzi,

illiak moztuta,

nor azalduko zaien

dabiltza poztuta;

amaren arrazoiak

baliyo eztu-ta.

berenak aundiyago

kopeta beztuta,

gorputza adornatzen

animaz aztuta.

 

          3

Katiak lepuan da

esku-muturretan

jazten dituzte zenbait

fameli pobretan;

aberatsa berdintzen

zalla da obretan;

alabak apainduak

estadu orretan,

ta amak famelira

ogiya zorretan.

 

          4

Zapata koskor-dunak

anketan sartuta,

alpargata txuriyak

paperan artuta,

billeran dantzatzeko

aiek muatuta,

beren antzeko zenbat

enamoratuta,

or dabiltza saltoka

erdi txoratuta.

 

          5

Dantzatik geldituta

illunabarrian,

bakoitzak mutill bana

badute urrian;

fallorik ote daukan

atzian t'aurrian,

alkar neurtuko dute

luze-laburrian;

erretiratzen dira

garai ederrian.

 

          6

Zenbaitek esango dit

neronei akaso:

«Kantak jartzia gaizki

egiñ dezu oso;

gona motx, ille, kate,

petxua eta beso,

neskatxa gaztientzat

orrenbeste bertso...»

Konpadriyan ez danak

ez kandelik jaso!

 

          7

Mutill sasoiekuak

badabiltza fuerte,

neskatx oiekiñ artu

nai dutenak parte;

arrosa ta krabeliñ,

releju ta kate,

gorputza dibertitzen

naiz animak kalte,

premiya zeñek daukan

ezagutzen dute.

 

          8

Lenguan neskazar bi,

oriyen jazkera:

gona motxak jantzita

pasiatutzera,

otsuak soildutako

ardiyen antzera,

besuak agiriyan,

kolkuan petxera;

amarrak alde arte

ez datoz etxera.

 

          9

Ni askotan bezela

tabernan neguan,

neskazar oiei esan

niyoten lenguan:

«Jantzi (y) ori ona da

denbora beruan,

baño ez Illbeltzian

eta Abenduan;

gaxuak, otzak illko

zaituzte neguan!».

 

          10

Ustez ez niyen egiñ

abertitu baizik,

bat oso zapuztu zan

egiñ gabe itzik;

bestiak errespuesta

eman zian pozik:

«Ez dauka jantzi onek

iñorako lotsik,

sasoi daukanak eztu

sentitutzen otzik».

 

          11

«Beraz, erare ontan

olako sasoya;

ogei ta bi urtetan

etzeunden lasaya,

adituko zenduen

mutillen usaya;

polita zera, baño

ajatzen asiya,

gona motz oiñ azpiyan

daukazu etsaya».

 

          12

Garai batez majuak

bazituan sobran,

orañ zeñek nai duen

emen dabill proban;

afanosa bat dala

ezagun du obran;

iñork jakiñ nai badu

neskatx ori nor dan,

Ote-motxen jaiua

Ximelaren bordan.

 

Bertsolariya,

[1931-10-25]

 

aurrekoa hurrengoa