VII. SIGIFREDO KONDIA GERRATIK BUELTATZEN DA
Orra gerrutik soldadubakin
bueltatutzen da atzera;
ustekabian gabez sartu zan
pestan zeudela etxera.
Kondia zala jakindu zuten;
guziyak saludatzera...
Bai Golok ere aberiari
brenuetatilk eltzera.
Pultsu guziyak salta zitzaizkan,
kolore danak zuritu,
izketan ere aztu zitzayon,
pausuan ezin segitu.
Ezaguturik galdetu ziyon:
—«Golo, zerk estutzen zaitu?».
—«Ai Jauna nere griña gaixtuak.
Ezin niteke lasaitu».
Negarrez Golo asi zitzayon
lastimatzeko moduban:
—«Esan dizudan mantxa gabia
Jenobeba zan munduban».
Kulparik gabe garbi il zala
jakindu zuben orduban.
Barkatu ziyon aren anima
zeguelako zeruban.
Urti ayetan Goloren mende
giltzak ziraden izandu;
eskatu ta eman, gelara ziran
aren pausuak zuzendu.
Kondesa preso artu ezkero
iñork etzuben zabaldu:
Jenobebaren leyaltasuna
antxe zitzayon azaldu.
Karten kopiyak, gañera berriz
gerriko sedazko fiña,
errekuerdotzat zetorreneko
urrezko letraz egiña...
Begiyetatik ura zeriyon
iturri bati adiña:
—«A Jenobeba, nere esposa!
munduan bizi baziña!».
Orduban Berta sartu zitzayon
Kondesak esan bezela:...
Jenobebaren agoniyako
karta au letu zezala.
Ain penagarri eskribituba
ezaguturik berela,
ezpata artuta abiyatu zan
Golo il biar zubela.
Beti berekin ibiltzen zuben
Bolfio gizon prestuba;
aren erreguz Sigifredo zan
pazientziya artuba;
bestela Golo josiko zuben,
ain zan jeniyoz estuba.
Ordutikan zan Jenobebaren
presondegiyan sartuba.
Geroztik beti palaziyuan
Kondia triste bizi zan;
jendiarentzat oroipengarri
obra egiten asi zan.
Agindu zuben bezelakua
arri sillarrez egin zan
here letrakin, kulparik gabe
Jenobeba nola il zan.
Kondia beti galtzen ari zan
barrenan zeuzkan kezkakin;
iñork etzuben kontsolatutzen
mundu ontako pestakin.
Bere lagunak esan ziyoten
naitasun aundi batekin:
—«Pentsatu degu juan biagula
danok eizira zurekin».
Agindu ziyen, gaztetan nola
beti ibiltzen baiziran,
pezperatikan prebenituta
ateratzeko goizian.
Jan, edan, morroi, oñez ta zaldiz
juan ziran bire luzian;
zakurrak bota basuan eta
asi ziraden eizian.
Kondia, nunbait ala biar-ta,
puntuz bakarrik jarri zan;
basauntzatxo bat ikusi eta
aberetikan jatxi zan.
Zaldiya lotu arbolari ta
bere ondora asi zan;
elur-marketan billatu zuben
zein artzulotan bizi zan.
|