MUKI TA AZDUNA

        Martin (mukia beti zerion gizon bat) eta atza zuelako beti arraskatzen ari zen beste bat erri batekoak ziren; erri beteko ta adiskide.

        Bidez elkarrekin zoazin egun batean apustu egin zuten: zein luzaroago egon, bata mukia kendu gabe, arraskatu gabe bestea.

        Bide bat barrena bizkor zoazila bidekurutze batera iritsi ziren.

        Azdunak mukizuari galde egin zion:

        —Non barrena ioan bear diagu?

        —Egon asmatu arte —erantzun zion mukizuak—, naiz ortik naiz emendik (mukiak ezker-eskuin, bi eskuz kenduz) gure asmoa beteko diagu.

        —Berdin zaidat —esan ta, eskugainak arraskatu zituen besteak.