 |
DENBORAREN BALIOA
Denboraren balioa
Ez daiteke estima.
Zerua da prezioa
Ixtant bakotxarena.
Hartaz ongi baliatuz
Heltzen dire zerurat,
Hura gaizki enplegatuz
Betikotz infernurat.
Ontasun guziz balios,
Dohain preziatua,
Instant eta mement oroz
Guretzat berritua.
Hartaz ongi baliatuz
Heltzen dire zerurat
Hura gaizki enplegatuz
Betikotz infernurat.
Mundu huntan ez ahal da
Hain gaizki beiraturik
Nola bai dago denbora,
Edozein aldetarik.
Batzuek hil nahi dute
Zaielakotz luzegi;
Bertzek gaitz nahi diote
Doalakotz fitegi.
Batzuk bertzek bezain gaizki
Dute Arrazoinatzen;
Ez baidakite zuhurki
Denboraz baliatzen:
Ez lezakete banoki
Enplega hanbat oren
Pentsatzen balute ongi
Zenbat balio duen.
Lehen, orai eta gero
Dire hirur memento:
Lehen hori iragana
Berriz ez itzultzeko
Eta geroren mentura
Ez da gure meneko.
Orai da beraz segura
Gure salbamenduko.
Lehen egin behar zena
Orai dezagun egin.
Gerokotz uzten duguna
Ein gabe utz ez dadin.
Igorriz beti gerorat
Bere salbamendua
Erortzen da infernurat
Tropelaka mundua.
Denbora iragaiten da
Ximista bat bezala;
Gure bizia badoa
Nihork ez daki nola.
Amets baten pare dire
Denbora iraganak,
Beti gozaturik ere
Munduko atseginak.
Luzaro bizia gatik
Ez badugu deus egin,
Zerukotz balios denik
Goaz esku hutsekin
Juje garratz bezain zuzen
Baten tribunalerat
Zerbitzari inutilen
Arrastaren hartzerat.
Jaunak han ez du galdetzen
Zenbat urte ditugun,
Ez munduan izan garen
Pobre ala dirudun,
Bainan bai nola pasatu
Tugun gure egunak
Eta nola gobernatu
Hark eman ontasunak.
Bertutearen obratzen
Enplegatu egunak
Beteak dire kausitzen
Eta baliosenak.
Horien orroitzapenak
Ilkitzean mundutik
Ezartzen ditu gizonak
Fidantziaz beterik.
Adios, dio egunak,
Banoa sekulako.
Bihar bilatzen nauenak
Ez bainau kausituko.
Egun hunek diraueno
Laster eigun bidean
Geldi ez gaiten betiko
Gauaren ilunbean.
|
 |