 |
ERROMAKO GORTETIK
(Beltzuntzeren koplen airean)
Erromako gortetik,
Aita Saindua ganik,
Jin dire berriak
Pontifo berrientzat,
Apez zin egilentzat,
Bihotz hautsgarriak
Eta latzgarriak.
Jesu-Kristoren partez
Eta haren podorez
Gauzak pisaturik,
Elizak ditu kentzen
Eta arras berexten
Bere gorputzetik,
Eskumikaturik.
Zenbait profeta berri
Elizan aintzindari
Nahi litezkenak
Ukaturik fedeaz,
Higanoten legeaz
Hautatu direnak
Dire atzemanak.
Aita Saindurik gabe
Apezpikurik ere
Ez izana gatik,
Elizaren fedean,
Errelisionean,
Ez da mudantzarik,
Dio Mentaberrik.
Ez da hori guzia.
Gure doktor berria
Deus ikasi gabetan
Ez da deusez penetan:
Baderasa Elizan
Zinaren fagore
Gezurrez badere.
Jesu-Kristo noiz hil zen,
Tonban zenbat egon den,
Ez omen baitaki,
Haurrekin eskolara
Eta katiximara
Behar da ibili,
Jesusetik hasi.
Mentaberrik uste du
Jendea lilluratu
Bere gezur tzarrez,
Bainan bertzeak ere
Mintzatu gogo dire
Egia zaharrez,
Elizaren partez.
Ala gaixtakeriaz
Ala tontokeriaz
Mentaberrik daki,
Jesu-Kristoren hitzak,
Jainko baten agintzak,
Hain inpertinentki
Dituen irauli.
Jaun horren arabera
Aita Saindua bera
Bere kadiratik
Mintzo denean ere,
Ezin sinets daiteke,
Ez badu manurik
Erregeren ganik.
Parisko Biltzarrean
Ez Luisen gortean,
Ez da arrastatu
Deus ere halakorik.
Ez dakit Mentaberrik
Nondik duen sortu!
Berak erranen du.
Elizaren manuak
Beti Aita Sainduak
Ditu hel-arazten
Apezpikuenganat,
Hauk erretoretarat
Dituzte igortzen
Publika detzaten.
Jaunak beira gaitzala,
Angleterra bezala
Xisma bat eginik,
Errege aintzindari
Emanez Elizari,
Errebelatzetik
Zeruko bidetik.
Ez du nazioneak,
Ez du gure printzeak
Hori pretenitu.
Lutheren liburutik
Du naski Mentaberrik
Hori ateratu:
hala iduri du.
Balio balu pena
Bertze zenbait koplena,
Fite molda laizke.
Bainan aski dela zaut.
Ihardesten baderaut,
Bardotzen naiteke:
Monho deitzen naute.
|
 |