 |
PEKATARIJAREN NEGARRAK AMAREN ERREGUBETARA
Ama maite, errukior, ta ontasunez betia: zure berbak edegi dabe nire biotza uste neban baño geijago. Zure erregubak bigundu ta samurtu dabe nire arima gogortuba zirudijana. Ara emen semerik galdubena prest zeure esanera. O, Ama laztana! Nik zu billatu biarrian, zu nire billa! Zu nire billa, diñot milla bidar, izanik zerubetako Erregiña, tani lurreko aarrakaz bardindu biar ez neukiana neure pekatubak gaitik! Baña, zelan negar egingo dot neure pekatuben neurrijan! Ea, ama errukiorra! Izanik zu zeruko ondasun guztien iturrija, izan zaite niretzat naibage guztien pozgarrija. Lagun zakidaz konfesoriaren oinetan autortu daidazan zintzoro neure erru ta utsegiñak; garbiturik neure arimia zure Seme maitiaren odolagaz, iraun daidan bizitza barrijan, gero zugaz izateko beti betikuan. Alan izan dedilla.
|
 |