www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Sermoiak
Joakin Lizarraga
1771-1800, 2004

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Iturria: Bonaparte Ondareko Eskuizkribuak, (Rosa Miren Pagola eta taldearen edizioa). CD-ROMa, Bilduma osoaren edizio digitala. Deustuko Unibertsitatea / Eusko Jaurlaritza, 2004

 

 

aurrekoa hurrengoa

Serm. 59.
De Beneficio Confessionis.
ann. 1780

 

Tibi dabo claves regni coelorum, etc. Math. 16.

 

        1. Jesu Kristo gure Jaunak ala nola bere odolaren kostus paratu baizue mundukoen erremedio unibersala, ala nai izan zue aplikazekigun erremediogoi sakramentuen medios. Ala, bataioaren medios barkazen zaigu bekatu orijinala ta berze edozein aurkidaiena bataia zendena baitan; konfirmazioaren medios konfirmazen gara fede errezibitu ginduen artan; konfesioko sakramentuaren medios barkazenzaizkigu bekatu bataiatuas geros inikakoak; ta ario gontara, berze sakramentuen medios itentigu grazia espezialak. Ia, bada, kristio izanaskeros, geienenik bear dugun sakramentua da konfesioa; por konsigiente onen parazeas in digu Jesu Kristok mertxede espeziala. Ikusagun zerbait egungo platikan.

        2. Onen entendazeko obeki, figura gaizen estela konfesiorik munduan, ta ez bekatuen barkazeko modurik; dela bat bataiatua, konfirmatua ta berze sakramentuak errezibitutuena; dela noizbait errege, edo obispo, edo pontifize sumoa; dela Jangoikoaren adiskide ta sandu bat guzis; gerta daiela erorzea bekatu mortale batean, adio, guzia galdu da sekulakos, deus estiote protxazen lengo pribilejio guziek; etsai itzuli zaio Jangoikoa, sanduek ez dezakete anpara; ertxi zaio zeruko ataria; noranai beira dezan, niondik esta erremediorik, estu zer esperatu baizik il ta errezen egotea infernuan sécula seculorum. Zer deskonsolua! Zer desesperazioa! Figura gaizen orai ezi Jangoikoak ematentiola zeruko gilzak bere ministro bati, ta erratendioela ezi nola persona garrek konfesa dezon bere bekatua humilki, barka dezola bere partes, admitizen duela bere grazian, ta idiki dezola zeruko ataria, sarzeko an gozazera betikos. Zer idurilekioke mertxede gau persona garri? Puntualki da au gertazen dena gureki, fielak, eman zitio Jesu Kristok, San Pedrori zeruetako gilzak, tibi dabo claves regni coelorum, au da, bekatuen barkazeko potestadea; potestade gau komunikatu zaiote sazerdoteei, desuerte ezi ebek barkazeunten guzia barkatua dago zeruan, ta ebek barkatu gabe usten dutena barkatu gabe geldizen da zeruetan; testigo da Jesu Kristo: Quodcumque ligaveris super terram erit ligatum et in coelis, et quodcumque solveris super terram, erit solutum et in coelis. Zer mertxede pensa daike andiagoa?

        3. Jangoikoa, dakien bekala edozeñek, da guzien buru ta Jaun goiena; bekatua da Jaunonen ofensa; nork dezake pondera ofensa gonen pizua? Ta nork libratuko du ofendizalea jaun arren eskuetaik? Niork ez, ezpalu nai berak; ala da, Jangoikoa solo da artu bear duena kontu bekatu gartas, egiteko justizia. Kontu gau artu bear da tribunale dibinoan, an ematen da sentenzia korrespondientea, ta egiten da justizia. Baña zer egin zue Jesu Kristo Jangoikoaren Semeak bere Aita eternoaren borondates? Bekatari tristeen onerako fundatu zue munduan berze tribunale bat, au da konfesioaren sakramentua; jueztako utzitu bere sazerdoteak, zeñek aitu ondoan bekatuak eman dezaten sentenzia. Emen, bada, justoki barkatutako deklarazenba gaitu sazerdoteak konfesioko tribunalean, pasatuko gara barkatutako Jangoikoaren tribunalean; testigo Jangoikoaren itza: Quodcumque solveris super terram, erit solutum et in coelis. In duenak bada bekatu bat, pensa bez bear dela bekatu gortas kontu artu, edo emengo tribunalean, edo angoan; angoan estaike barkatu, ezpada emengoan barkazen; ta emengoan barkazen bada, angoan esta peligrorik. Si nosmetipsos dijudicaremus, non utique judicaremur. Ontan agerzen da Jangoikoaren benefizioa ta guri barkatu naia, utzidigulaik barkazeko potestadea gu bekalako gizon batzuen eskuetan; ta ontan ere agerzen da bere podorio infinitoa.

        4. Desegiteko gauza bat, esta ainberze bear nola egiteko, geien komun. Ala, Eliza gau egitea txoil anitz kostatu bide ze, ta desegitea ezleike ainberze kosta. Baña al rebes da bekatuetan, egitea guti kostazen da; aski da itz bat, aski da pensamentu bat; baña desegitea txoil kostoso da. Oian batek arrapabazindeza pean zu, etzindeizke atra zeuroi arren petik; baña por fin juntabaleites munduko guziak, azkeneko ken lezakete zure gañetik oian gura, ta aingiru soil batek instantean. Baña bekatu baten barkazeko zuri, juntabaleites ere patriarka, apostolu, martir, birjin, sandu ta sanda, aingiru, ta espiritu gaiek guziak, oroat lizake nola txinurri baten bulka aldia mogiarasteko pirineoak. Bear izan ze jaustea zerutik Jangoikoaren Semea bera gizon eginik, kostatu zizaio ainberze injuria, ainberze azote, ainberze tormentu, ainberze odol, irur itzeetaik ta irur ordus agonizazen egotea ta ilzea dolores akabaturik. Baña ontan dago milagroa, ezi kostu gonen guziaren birtutea utzi baizue depositaturik konfesioko Sakramentuan sazerdote baten eskura; aplika dezagun konfesazen garen aldioro. Bizpiru itz errateareki iten du ia ezi ez fabrika balez mundu bat berria; atrazen du alabañare gure arima infernurako estadotik zerurakora, ta itz aien medios doaie zerura, ezperen infernura joan bear zuena. Baña ala nola ur mineraleak baitu birtutea pasazen den mina gaietaik, ala sazerdotearen itzak du birtute Jesu Kristogandik; ta beti da podorio dibinoa bekatuen barkazeko potestadea; ta ar zazie iagoreki, sazerdotearen medios monstrazen duelaik. O zein gauza andia deñ konfesioa!

        5. Entendazeko obeki oraño, kontu inzagun zoazala oian erte batetik; atrazen zaizkizula ladronak, ta ematen dizutela anitz estokada, ta usten zaitutela ilzat; kontu inzagun zaudela bekatu mortalean ta ez duzula kontrizioko dolorea biotzean, (zerengatik kontriziosko doloreak konfesazeko intenzioareki suplizen du konfesoreain falta ta barkazentu bekatuak) baña solo atriziosko doloreareki lanze gartan, zer lastima! il zen erremediorik gabe, ta ori da gutiena! Il ta joan bear erremisiorik gabe infernura, ori da gaistoena! Bitarteo zabilza ildorka maldorka erioareki pelean; oiuiteunzu, niork estu aizen; nigar ta suspiros betezeunzu oiana, ta nior ez ageri. Noizbait senti duzu abre arroitu bat. Ellegazen da. Nor da? Errege andi bat bere goardieki. Eskazen diozu zerbait alibio. Monstrazen dizu borondate ona, baña ez dezakezu alibia konzienzia. A Dios, doaie alzina, geldizen zara len bezain triste. Geroxago sentiuzu berze arroitu bat zeruko fragranzia bateki. Nor ote da? Da sanduen konpañia bat, alegra zaizke. Ofrezizen dizute bere patrozinioa, zuk eskazen diozute bekatu garren barkamentua ilzeko ongi; baña erraten dizute prokura zazula kontrizioa, estutela potestaderik barkazeko, ta ezpauzu kontrizioa etzaisketela aiek libra. Geldizen zara berriz ia aflijiturik ta ezin erdetxis kontrizioa, ta ezin seguratus bauzun edo estuzun. En fin, tristura geben ertean ellegazen da gizon pobre bat, galdeiten dizu estadoas, ofrezizen dizu bere inala. Ai Jauna, gauza bat solamente nainuke, ta da nere bekatuen barkamentua, ilzeko ongi; ta emen egon da errege bat, ta ezin konsolatu nau ontas, egon da gero sanduen konpañia bat ta estidate eman nai nuen konsolua, baizik erran didate prokura dezatela kontrizioa, ezperen galzen naizela; ta nik estakit bauten edo ez kontriziogoi, ta ala triste dago nere arima; ta zer espera dezaket orrengandik? Orduan erraten dizu pobre garrek: anima zaite, otoi, ezi ni naiz sazerdote ta dezaket barkatu zure bekatu guziak Jesu Kristok emanikako potestadeas, ta errege garrek ta sanduek in eztizutena inen dizut nik; presta zazu biotza, errazkizu zeure bekatuak. Erratentiozu, ta ondorean goraturik eskua, ematen dizu absoluzioa bizpiru itzes. Gelditzen zara konsolaturik, ta andik guti il ta errezibitzen duzu zeruko korona, ezperen joan bear zinduen orrek infernura. Zer iduri zaizu fabore gontas? O konfesioa, esta gauzarik zureki konpara daikenik: Zuk zena lentxago kondenatua iteunzu instantean bienabenturatua, ta au gizon baten ministerios. Zierto da ezi dion bekala elizak, ia deustan baño mostrazen duela Jangoikoak bere omnipotenzia barkazean: Deus qui omnipotentiam tuam parcendo maximé et miserando manifestas. Orgatik ellegazen garelaik konfesazera, erraten dugu: Ni bekatorea, ni konfesazen natzaio Jangoiko omnipotenteari, confiteor Deo omnipotenti. Zerengatik ia ostenta zen du bere podorioa Jangoikoak barkatzean bati bekatu bat, ezi ez botazean infernura kondenatu guziak. Ta ala, infernuko atarietan para barin badaike letrero gura, digitus Dei est hic, Jangoikoaren eria da emen, konfesonarioetan paratu bearlizake berze letrero gau: Dextera Domini fecit virtutem, Jangoikoaren eskuieko eskuak enpleazen du emen bere birtutea; ez zerengatik duen eri edo esku materialerik Jangoikoak, baizik zerengatik infernuan ezpaita ain andia mostrazen duen podorioa kastigazen, nola baita andia monstrazen duena konfesioan barkatzen, ikusko dugun bekala exenplu gontan.

        6. Jendamende gontan ze Salamankan, kontazen du ala Aita Señerik, merkatari bat, zein izanik len abrats, pobretu ze guzis jokuain kasos; ainberze ezi desesperaturik artu zue bere biotzean odio bat ain rabiosoa Jangoikoain kontra, ezi erresolbitu ze egitera alzuzken bekaturik andienak, solamente ultrajazeagatik Jangoikoaren Majestadea; ta egozten zitue alzuzken blasfemiaik horrorosoenak ta iten zitio desprezio pensa al guziak, mendekazeagatik desbentura etorrizizaizkiones jokutik. Eta ia naies, erosi zue Nabarro doktoreain libru bat, ikasteko diren bekatu andienak ta obrazeko al bazezake obras, ezperen deseoas; ellegatu ze deseazera izan zeizen bere bekatuak munduguzikoak baño iagokoak, ta desafiazen zue Jangoikoa, kastigazezangatik mila modus; ta zeren etzuen kastigatzen, burla ta eskarnio iten zio indar gabea baliz bekala. Ala bizitu ze zerbait denboras tristea, konfesatu gabe, noiz oroitu baize ezi ofensa in zioken andienetaik bat zela gaizki konfesazea, ta ala erresolbitu ze joatera konfesazera gezur inaiak Espiritu Sanduari, ta ostikazeagatik Kristoren odola. Jarri ze konfesonarioan, baña nola baizego guzia turbaturik, ezaun duzue konfesoreak batzuela zerbait enbarazu, ta sospetxatu zue alketzen ote zen errateas bekaturen bat, ta ala ala asitzekio ponderazen Jangoikoaren ontasuna ta miserikordia, ta konfesioaren podorioa barkazeko edozein bekatu, ta au ainberzeko zeloareki, ezi merkatariak suspiro bateki erran zio: Jauna, egia ote da ezi askiko dela konfesioa, nere bekatuen barkazeko? Nola aski den, erran zio konfesoreak, bazindekarzki onara zuk mundu guziko bekatuak, nola zauden dolore sineskoareki, instante zindeuzke barkatua. Erran bekala progatu zio arrazios ta testimonios, ta konbenziturik ia gizonoi erresolbitu ze konfesazera sines. Eman zio denbora examinazeko bere konzienzia, itzuli ze puntualki, konfesatu ze, absolbitu zue, ta penitenziatan sartu ze errelijione batean non biziturik irur urtes publikazen Jangoikoaren piedadeak, ilze utzirik señale andiak bere salbazioarenak. Biz mila ta mila aldis bedeikatua Jesu Kristo gure Jauna eman baitigu alako erremedioa konfesioan. O zenbat aldis gindeuden ia kondenaturik sekulakos ezpagindu konfesioa! Zein ertxirik legoken guretako zeruko ataria, ezpaligu utzi gilza angoa sazerdoteen eskuetan! Tibi dabo claves regni coelorum. O Jesu Kristoren odol preziosoa, ain liberalki aplikazen zaiguna sakramentu gontan! Balia gaitzen, fielak, ta alzina gaizen erdextera barkamentua emen konfesatus geuren kulpak, praeoccupemus faciem eius in confessione, ta berladanik konfesatu orduko prebeni gaitzen fede, esperanza ta karidadearen aktaeki. Nik sinestazen dut etc.

 

aurrekoa hurrengoa