|
IKASLEAREN ERIOTZA
(J. Verdaguer)
Montserrat gaur negarrez,
oso urtu bearrez.
Abestutzian il da,
il da lorik ikasletxua!
Birjiñoi, abestutzera
zoaz usotegitxura.
Abesten eutzunari
nok ez egingo intziri?
Kutxa zuri barruan
zein gelgarri daguan!
Zitoria dirudi,
oraindik ebai-barri.
Jo oi eban bioliña
ezker-aldian dauka;
bioliña batean,
uztaya eskumean;
lurperatzen daroye
bere abeskideak.
Urretxindora txintaz
—txintaz dago urrean...
Ikasleak ikastean
ixildu entzuteko,
il-eresia abesten
«Abesten datorkioz...»
Abesti lenengoa
zerutik jatsikoaz
bigarren abestian
ango negar-adiak.
Alperrik artezliak
kiñuz bizkortzen dauz;
negarrak ibai dira,
eta intzirak itxaso.
Padar bat abeslari,
beste danak negarrez.
Mutila gotzonakin»
ikusi! doa kantari.
Zeru-gora jo daben
txori ego arina,
ak goyan abestean
iryiko bioliña.
(Euzkadi, 1930, lotazilla, 23).
|
|