www.armiarma.eus
idazleak eta idazlanak Herri literatura TESTUAK Corpus arakatzailea Klasikoen Gordailuari buruz



Jesusen amore-nekeei dagozten zenbait otoitzgai (II)
Sebastian Mendiburu
1760, 1904

      [liburua osorik RTF formatuan]
      [inprimitzeko bertsioa PDFn]
      [Literaturaren Zubitegia]

 

Bertsio elektroniko honen egilea: Josu Landa Ijurko.

Iturria: Jesusen amore-nekeei dagozten zenbait otoitz-gai (Bigarren liburua), Sebastian Mendiburu (Patrizio Antonio Orkaiztegiren edizioa). Eusebio Lopezen etxean, 1904.

 

 

aurrekoa hurrengoa

LIV.garren OTOITZ-GAIA

JESUSEN GAIN EMAN ZEN, LENBIZIKO
SENTENZIA; TA SENTENZIARI DITXEZKON
JESUS BERAREN NEKE ANDIAK

 

 

A.

Ezin makurragoa zen
juduak Jesusen gain eman
izandu zuten lenbiziko sentenzia

 

        Kaifas Apez Nagusiak, eta gañerakoak, etzuten arkitu beren testigu zirtzill-gezurtien itzetan, Jesus illerazteko biderik batere.

        Bide au idiro naiez, izandu zen orien Batzarrea, edo Konzilioa; ta alderdi artatik ezin zuenean, besteren batez bazen ere, bide bera arkitu naiez, erraten dio Kaifasek Jesus maitagarriari: Jaunaren lekuan nagoenak bezala galdetzen dizut nik gaur, ta errazu zuk emen, emen bertan arkitzen diran guziak aditzen zaituztela, zu zaran, edo ez, Kristo, Jaungoikoaren Seme bedeikatua.

        Bai; erantzun zion Jesusek Kaifasi, bai: zuk diozun ori bera naz ni.— Baña, zekienak bezala zertarako zen, Kaifasen era artako galdetzea; ta adiraztegatik Jesusek Kaifas berari, ta gañerako an arkitzen ziran guziei, Jesus beraren orduko aitormenagatik eman nai zuten sentenzia gaistoaz eman bearko zutela kontu munduko guzien begietan, aitormen oni zitxekola erran izandu zion Jesusek berak: Nazanak bezala diot, eta egi garbia: Ekusiko dezue bere denboran zuek gizon au, jarririk Aitaren eskoieko aldean, ta nola datorren zeruko odeietan; edo ekusiko dezue, dagoen eran orain egonagatik zuen artean arkitzen den, ta gizon utsa dirudien au, nola etorriko den odei gañean, Aitaren eskoietik arkitzen dena bezala, Jaungoiko-gizonaren esku guziarekin, zuen, ta gañerako guzien kontuak artzera. Maldonak. in Mattk. 26. 64.

        Au zen aldi artan Jesusek Kaifasi, ta bere lagunei erran izandu ziena. Baña etzeuden Jesusen erran onak aditzeko Kaifas ta gañerako judu gogorrak: eta, gerokoari batere begiratu bage, lotu zekizkion Jesusen erantzute utsari; ta, atsegin andiarekin gelditu zen Kaifas, zeren idaroki zion Jesusi, zena zela, edo Aita Eternoaren Seme bakar-Jaungoiko-gizona; eta denbora berean, damuz erdiratzeko eran arkitzen bailiz bezala, urratu zuen bere soñekoa, ta erran izandu zien bere Batzarreko edo Konzilioko lagun guziei: aditu dezue, gizon onek diona. Aditu dezue onek orain, guk guziok aditzen dugula egin, edo bota duen blasfemi arrigarria! Zer da bada orain guk aditu au aditu ondoan, dagikeguna? Bizia kendu, eranzun zioten an arkitzen ziran guziak: qui omnes condemnaverunt, eum esse reum mortis. Mark. 14. 64.— Orra zer sentenzia, gure Jesus maitagarria, zere etsaiak orain zere egiagatik eman dizutena! Bekatu andia deritzate zure etsai, gezurrez dabiltzanak, zuk diozun egiari. Gure Jaungoikoa zarala zu, ta Jaungoikoaren Seme, gure guzien onerako gizon egiñ izandua, ezin siñistatu dute, edo ez dute siñistu nai niola ere judu gaistoak.— Berak ala nai izatera, erraz aski, ta aisa ekus lezakee orain oriek, zure aotik aditu dutena dela egi zuzen-garbia, ta ez besterik; bada aski lukee oriek orretarako, zuk beren begietan egin dituzun gauzei zuzen begiratzea: zu zara alabaña itsuei ekustea, eriei osasuna, ta illei bizitza eman oi zeniena, ta era onetako beste anitz gauza on egiten zenituena; ta egiten zenituen zuk zere gauza ta egiteko andi oriek juduen begietan, edo juduak berak zekitela: ta oriek, oriei ongi begiratzera, ezagutuko zuten Jaungoiko-gizonaren gauzak zirala zure gauza guziak; eta zu ziñala, Kaifasek zion Kristo bedeikatua, ta zuk zerorrek aitortzen zenuen Aita Eternoaren Seme-Jaungoiko-gizon egiazkoa.— Baña itsutu zituzten judu gogor-tzarrak begiak, zuri gaizki naiez, ta zure gauzei ez ongi begiratzeagatik: eta guziak diote, ta guziak batean: Blasfemaria da gizon au, ta ill bearra, nai ta ez: reus est mortis.

        Ekusten dezu zuk au, gure Jesus maitagarria? Ekusten dezu zer den, zure gauz onak ez ekusteko itsukor egiten diran judu gogorrak diotena? Ori, bada: beldur naz ni, ez dirala oriek geldituko, ez, berak erraten dutena bukatu artean, ta utziko zaituztela zu (ta laster alere) beren sentenzia makur-galduak erran duen eran, edo illotza, ta bizirik bage.

        A! nere Jesus maitagarria, ta zu zere eriotz gogor orren ortzetan gelditu baño len zure begira dauden gauzak! Zein arrigarriak, gau onetan berean zuk ekusi bear dituzunak! Ukituz badere, goazen ekustera orietatik bat edo beste.

 

 

B

Sentenzi au eman orduko,
asten zaizka Jesusi listuka;
ta lotzen diozkate bere begiak

 

        Eriotzeko sentenzi gogor zuzen-ez au eman orduko, asi zekiozkan Jesusi bere etsai gaisto galgarriak, eta ango gizatxarrak, nork daki zenbat txarkerirekin.

        Lendabiziko, etsai oriek Jesusi egiñikako txarkeria zen, San Mateo Ebanjelariak dionaz, etsai beren listuka zikiñ bat; Tunc expuerunt in faciem ejus.— Zikintzea bati bere aurpegia tuz ta listuz, nonnai ta edozein bazterretan alkekizunezko txarkeri loi-lizuna da; baña juduen ta israeldarren artean (orduan beintzat), beste bazterretan ere baño txarkeri loiagoa zen, ta agitz lizunagoa; ta, geiago baño geiago Jesus alkerazi naiez, asi zekiozkan judu gaistoak, (eta agian Apezetatik ere zenbait badere-bai) Jesusi listuka; ta listukari guzien artean laster listuz beteko zioten Jesusi bere arpegia: ta Jesus maitagarriaren arpegia itxura txar artan ekusi orduko, abiatuko ziran listulariak berak, eta orien lan txar au ekusten zutenak iji-ajaz, ta irriz, ta ista ta burla.

        Ekusten dezue zuek, Jaungoikoaren Aingeruak, zertara duten gure Jesus, Jesusen etsai judu gogorrak? Orra, bada, orra, zer eran iutzi dizuten, bere edertasun andi bazterbagekoarekin zuek liluratzen zaituzten Jesusen aurpegia! Orra zuek beti ta beti ekusi nai dezuten Jaungoikotasun guzi-guziaren ispillu ezin-ederragoa!— Zer deritzazue zuek, Aingeru onak; zer deritzazue zuek? Utzi ote diote judu gogorrak Jesus maitagarriari, zegokan eran, bere ispillu eder arpegia?— Ez, baizik ezin-zikinduagoa, ta ezin era, ta itxura txarra-goan. Ongi, Aingeru onak, ongi: ta ezin garbi zenezoke zuek zerok zeren esku leun-zuri-ederrekin?

        Ez ote da mundu guzian arkituko, zuek zeren lan orretarako bearko dezuten adiña ur ta esku-oial, eun mee, olanda, ta ruan?— Badira, bai, zuek lan au, egin liteken era zuzen batez, egiteko bearko liran ur ta oial guztiz egokiak; eta pozik zuek billatuko zenituzkee, Jaungoikoaren Aingeru onak, eta, oriez zuek baliatuz, edo orrelakorik bat ere bage, ta aisa aski, fite ta laster kenduko zeniozkee gure Jesus maitagarriari juduen listu, ta karkais zikiñak Jesusek ori, ta Jesusen Aita eternoak, ala nai izatera.

        Baña Aita eternoak orain bere Aingeru onetatik nai duena da, arrituen eran, oriek Jesusi begira egotea, guk bekatari gaisook ekusi dezagun astiz, ongi, ta kontuz, norenak ote diran karkais eta listu oriek, edo oriek adirazten duten loia ta zikinkeria; gureak dirala, guk gerok ezagutu ondoan, geren bi begietako negar beroekin, ta damu onezko oial zuriz, Jesusi bere arpegitik kentzera egiteko.

        Baña zer loi ote da loi zikin, Jesusen arpegia onenbat lizuntzen duen loi likits au?— Zer loiak, edo nondik datozen loi-erak ote dira gure Jesus maitagarriaren arpegia era onetan lizuntzen duten loi likitsak? Gure itz arinetatik, gure kanta, bear ez bezalako galgarrietatik, gure lausenga ta ele eroetatik, gure marmaria mukerretatik, gure errierta sutu-beroetatik, gure ziñ eta juramento gezurtietatik, gure maldizione, otoitz gaisto, ta erregu errebesetatik, eta, bear ez diran gure erausiero galdu guzietatik datozenak.— Era onetako ta beste gure bekatu guziak dira, bai, gure Jesus maitagarriaren arpegi ederra loitu zuten karkais zikin ta listu galduak: eta gure bekatu berak dira, guk geren ziñezko damuz, ta urrikiz, ta Jesus maitagarriari eskatuz, gu gerok gero galduak ez izateko, kendu bearko ditugun karkais listuak.

        Eta ori da gaur bertan gugandik Aita eternoak nai duen, Jesusen arpegiaren garbiera.— Eta oraingo bere nai onetan nai ote du geiegi bere seme Jesusen Aita maitagarriak?

        Garbiera onetako lanera zu saiatzeko, begira egiozu zuk zere Jesus maitagarriari; ta ongi oartuz, ta astiz, ekusi zazu orrenbat karkais ta listuren artean Jesus maitagarriak egiten duena; edo ekusi zazu, karkaisak karkaisen gain bere arpegira Jesusi Judu gogorrak aurtikiagatik, ez duela Jesusek bere aurpegia batere baztertzen.— Ekusi zazu, era onetako Jesusen egoerak nai ta ez lotsatzen zituela listulari, ta karkaisgin judu gaistoak; eta oriek, bere alkekizun ta lots au ez ekusi naiez; ta, berak nai bezala, ta alkekizunik bage Jesusi egiteagatik, era bereko, ta beste berak asma al adiña ista, ta txarkeri, traputzarrez, edo berak zekiten eran, estali ziozkaten Jesusi bere begiak, Et caeperunt quidam conspuere eum, et velare faciem ejus. Marc. 14. 65.

        A juduak, a judutzar ero-itsuak! Zuen listu, ta karkais zikiñak estaliak daduzkate, bai (ta ongi alere) Jesusen begi ederrak. Bestela ere lurrera begira dago Jesus, ta bere betazal bat ere illuntzen ez dizutela; ta alere lotsatsen zaituzte zuek Jesusen begi ederrak; eta, lotsarik batere bage egin naiez gogogaistoak ematen dizutena, kendu nai dituzue zuek zeren begietatik Jesusen begiak, eta ezartzen diezue gogoak ematen dizuten, edo zuek zeren eskutartean arkitzen dezuten estalkia!— Galdu-zoratuak zuek; eta agitz alere! Jaungoiko-gizona da Jesus maitagarria; ta zuek orain, zerok nai dezuten eran estali arren gizon-Jaungoiko onen begiak, berekin ditu Jesusek Jaungoikoaren begiak, eta Jaungoikoa begiz-begira dagoka, zuek egiten dezuten guzi-guziari; ta zuek nai, edo ez, ekusiko du Jesus maitagarriak zuek egiten dezutena; ta orain ixillik badago ere, emain dezue bai, Jesus orrek berak bere denboran, zuen gaizkiei dagoten pagua: ta a zer pagua!

        Eta ona nik nere Jesus maitagarria; ona non dakusadan nere oraindañoko, ta juduenaren erako itsumentu nere galgarri berbera!— Zokoak billatzen nituen nik, ni gaizki nenbillen denboran, nik nere zikinkeriak nere gogara, ta lotsarik bage, egiteko. Gabaren begira nengoen ni, nik neronek dakidan etxe artan sartzeko, nik dakidan arekin an itzketan, ta bear ez den eran, egoteko: ta, nik emengo jendeen begietatik nere ebasteak, nere lapurreriak, eta beste nere gauza gaistoak gorde, edo estali ezkero, ez nuen beldurrik batere: lotuak zeudela neritzan nik, zure begi guziak; eta ezin ekus zezakela ordu artan nere Jaungoiko begidun ekusle ederrak ere, aldi artan nik egiten nuen gauzarik batere.— A, baña! a, ta nere galduegia, nere leneko gauza gaistoak konfesatuz urratu ondoan, egiten ezpaditut nik nere gaurgeroko gauzak, dakidanak bezala, etzaiola nere Jaungoikoari gordeko batere, diran guzietatik, eta orietatik bakoitzari begira dagokala, mundu guzian besterik ezpaliz bezala, ta ezin argiroago.

 

 

C.

Ematen diozkate Jesusi
bere arpegian esk-ukaldi gogorrak
eta egiten diozkate
ista ta burla izugarriak

 

        Bere bi begiak Jesusi juduak estali orduko abiatu ziran Jesusen borreroak: Colaphis eum caedera (ibid.) eskukaldika Jesusen aurpegian; edo abiatu ziran batak batetik, eta besteak bestetik behar-ondokoka, okabilka, zapladaka, ta, sulezekoak, Jesusen etsai berei adirazten zien alde guzietara Jesusen arpegia zerabiltela.

        Ongi; ta, nola geldituko ote zen urrengo bigaramuneko Jesusen aurpegia? Zein anditua? Zein ustel-iduria? Ta zenbat oñazerekin?— Egunen batean au guzia guri adiraziko zaiku. Eta bidenabar egun artan berean adiraziko zaiku, etzirala izandu, ez, juduen esku utsak lan orretan aritu ziran eskuak; edo, juduen esku gogorrekin batean, an aritu zirala, bai, zureak ere.

        Bai, bai; an aritu ziran zure eskuak ere, bekatari txar, Jesusen nekagarria, ta zere buruaren galgarri gaistoa! An zebiltzan, bai, zure eskuak ere, edo zure bekatu loitzar-zikiñak, gure Jesusen begietan, ta beraren arpegian; bada zuk geroz egin izandu dituzu eskuka zikiñak, ukitze loiak, erabiltze lizunak, eta, zuk zerorrek dakizkitzun lan likits-itsusiak, ebaste gaistoak, eta gañerako zure bidegabeak ekusten zituen aldi artan Jesus maitagarriak, juduen ta jentil arroen eskuka gogorrak bezain ongi, ta naigabe andiarekin; eta oriek guziak judu gogorren eskuekin batean naigabez agitz betetzen zioten Jesus maitagarriari bere Biotz guzia.— Zeren lan gaisto au egin baño len erreak gelditu bear zenuzten, animako nere eskuak, orra zer egin dezuten zuek zeren lan makur galgarri gaistoekin! Egunen batean ekusiko dezue, bai, zuek, zein galgarriak ziran era orretako zuen ibillera gaistoak! Jaungoikoak barka ditzakidala guzi-guziak niri, an oriek nere alkekizunerako gertatu gabe!

        Arrats onetako Jesusen anitz neketatik bat izandu zen, oraindañokoan guk ekusi ditugunak bezain gogorra eta arrigarria; izandu zen alabaña, Jesusek eraman zezaken saietsik minbereenean zeraman nekea, edo neke, ondraren kontrako.

        Ekusi ditugun txarkeriak, eta beste beren lan gaistoak egitean, erraten zioten Jesusi judu gogorrak: Orain ekusi bear diegu, nor azan i; ta, guk iri ere begiak ongi lotu, ta estali ta ere, ote dakien ik, gertatzen zaiena: edo ezagutzen ote duela ik nondik datorkien iri ere naigabea: Ea, erraguk, Kristo, erraguk, nork ematen dien oraingo nere esk-ukaldia: Prophetiza nobis, Christe, quis te percussit?— Eta, errate zikin oni guti eritzirik, erraten ziozkaten, dio San Lukas Ebanjelariak, beste anitz itz gaisto, ta blasfemia ere: et alia multa blasphemantes diebant in eum.

        Zer blasfemiak ote ziran, aldi artan Jesusek aditu zituenak?— Ez aditzeko obeak. Jesusen etsai gogor judu gaistoen ezpañetatik; eta ezpaiñ, sulezeko amurratuak suturik zeduzkaten batzuetatik atera zitezkeen bezalakoek; iraz, ta izurriz, ziranak beteak; eta aditzen zituen edozein ikara, ta arriturik utzi zezakeenak; baña, an arkitzen ziran guziei atsegin andi bat egiten zietenak.

        Orra bada, Jesus maitagarria: orra zer opionean zaduzkaten zu zere erritar, edo erreinutar, judu gogorrak! Orra oriekiko zuk zere mirakullu, ta orien beren onerako egin izandu dituzun gauz, andi-txiki guziekin, egin dezun irabazia!— Gizon oriekiko, gezurti andi bat zara zu, ta, zere eskuetan dakartzuna ere, ezagutzen ez dezun gizona.— Blasfemari arrigarri bat zarala zu, diote orien arteko Apezak; eta orregatik, bizirik ezin geldi zaitezken gizona.— Orretan berean daude orien lagunak; eta, lenbaitlen guzien artean ill nai zaituztela dirudi; ta, berak nai lukeen lan txar itsusi galdu au egin artean, or zarabiltzte karkaiska, listuka, okabilka, golpeka, ta ista, ta ista.— Nonbait gauza txar guztiz galdua zara zu orien begietan, gure Jesus maitagarria!

        Eta nereetan nolakoa izandu ote zara oraindañokoan, nere Jesus maitagarria? Jaungoiko-gizon guztiz errespetatua? Ongi, zuzen, biotzez, ta bear bezala beti nik maitaturikakoa?— Ez ote naz gorde ni bein ere zure begietatik, nere gauza txar zenbait egitera?— Ez ote dizut keñatu nik noiz edo noiz nere esku loi galdu-zikiñarekin? Etzen nik zuri eskuz keñatzea nere eskutzar loi zikiñez urratzea, urratu dudan eran, zure seigarren mandamentua, edo zure Legekoetatik beste edozein mandamentu?— Keñatu ezezik, eskuka ere eman dizut nik zuri, bein baño geiagotan, ta bekatu larriren bat egiten nuen aldioro!— Ez nuen nik orduan erraten, ez, erran zenezala zuk, baldin bazenekien, norena zen orduko nere bekat-ukaldia: banekien nik, bai, baizenekiela zuk nork emana zen, zuk orduan artzen zenuen nere ukaldia edo golpe lotsagarria; ta argatik, zuk nai izatera, onda nintzakezula ni beti-ta-betiko sulezean.

        Baña ez nuen orretara begiratu nai nik; eta estaltzen nituen nik nere begiak, zureak ezin estal nitzakela nekienak bezala; ta, ekusten ez duen itsu bat bazina baño geiago zuri begiratu gabe, ematen nizun nik zuri, eman alean, edo egiten nuen nik nere gogoak eman oi zidana, naiz zela ori, zuk nai etzenuen gauzaren bat, edo naiz zela izan ziteken gauzarik itsusiena, naiz zela nolakoa nai.— Eta alere ixillik beti zu, nere Jesus maitagarria: ta alere beti niri ongi naiez zu, ta nondik niri, eme-emeki zu nerekin ibilliz bazen ere, arreraziko zenidan nere gaizki guzien urrikimentua, ta bizitza berri on bat egiteko asmoa!— A! eunetan, ta nik ezin asm-al adiñ aldiz bedeika dakiola zure Biotz umill on-maitariari!

        Nori etzaio damutuko, zu bezalako bati nik nere naiez egin dizkitzudanen eraka txarkeriak egin ezkero.— Niri beintzat nereez damutu zait; eta ziñez alere: ta berriz, eta bereko, edo beste txarkerietara baño len egin nezake nik, ez dakit zer; ta egiñen dut gaur bertatik, len egiñen alde, zuk nigandik nai dezun edozein gauza.

        Errazu zuk orretarako, zer gauza den, nik egin bearra; ta lagun zakizkit egiten, lenik ematen didazula leneko nere utsen barkamentua, ta zere grazia: bai arren, bai!

 

 

Posui ori meo custodiam,
eum consisteret peccator adversum me:
obmutui, et humilitatus sum, et silui á bonis.

Ps. 38. 3.

 

        Gauz arrigarria gaur guri gure Jesusek Dabiden ezpañez erraten, edo adirazten diguna! Giltzatuak baleude bezala, daude gaur, dio Jesus maitagarriak, nere bi ezpañak, nerekin gaur, gogoak ematen diena nere etsai gogorrak egin ta ere!

        Orra zenbat listu ta loikeri ditudan nik gaur nere aurpegian! Judutzar gogorren bat ez izatera, ezin begiratuko dit niri gaur, ni nagoen eran, alkez bera, lotsaz, ta negarrez beterik gelditu gabe judutzar gogorrak; eta judu, ni beren aoz, ezpañez, ta mii lizunez era onetan iutzi nautenak dira, niri begiratzetik atsegin andi bat artzen dutenak: eta, atsegin berriak, eta andiagoak artu naiez, listu ta listu niri ari zaizkidanak!

        Dagitela nigatik, berak nai dutena. Nere naiez, ni mututurik bezala, ta ixill-ixill arkitzen naz, oriek beren lan lizun onetan asi ziran ezkero; ta, nai duten orduraño ariagatik oriek, ez dut itz egin uste orien gain ez eta nere alde ere. Umill-umill egoteko asmoan arkitzen naz ni, ta itz bat atera gabe, nere neke loi natsgarri onek irauten dueño: au datorkit alabaña munduko bekatuakgatik; eta orien alde nai dut eraman nik, nere betiko Aitaren izenean, au guzia ta gañerako nere Aitak nai duena.

        Ai Jesus maitagarria, ta zuk nigatik daramazun nekea! Eta zein ixillik! Eta zein emeki! Eta zein biotz leun-garbi-maitatzallearekin!— Au guzia zuk, (eta era onetan) nere bekatu zikin galduakgatik daramazu; eta alere bekatu berrietan ni!

        Noiz utziko ote ditut nik betiko, ta arras, nere bekatu guziak? Noiz artuko ote dut nik biziera berri on garbiren bat edo beste? Eta noiz asiko ote naz ni, nere Jesus maitagarria, zure ondoren, ta geroz nik izaten ditudan nere naigabeei begi onez begiratzen diedala?— Ez ditut artuko nik ere nere obenen alde, ta zure izenean, Jesus maitagarria, nere lagunen begitarte gogorrak, eskergabeko lanak, eta gañerako txarkeriak?

        Bai Jesus maitea, bai, nere lan on onetan zuk biziro laguntzen badidazu. Lagun zakizkit bada bizi-biziro, guztiz bortizki, ta zere indar andiarekin. Bai arren, bai!

 

 

Oculi Domini multo plus lucidiores super solem,
circunspicientes omnes vias hominum.

 

        Eguzkiaren begiak begi argiak dira: baña gure Jaunarenak agitz argiagoak.

        Eguzkiak ez du ekusten, edo bere argiz ukitzen ez du eguzkiak, gordeak dauden gauzetatik bat ere; ta gauaz, ezpaliz bezala, da zeruko eguzkia: baña, egunaz bezain ongi ekusten du gure Jaungoikoak gabaz ere; eta lurpean edo non-nai gordeak dauden gauzak ere ekusten ditu lur gañean, ta toki agerian arkitzen diranak bezain ederki, zuzen, ta klaro: baita, nere gogoratzen diran asmo, ta oroitzapen edo pensamentu guziak ere.— Ez da zeruan, ez; ez da lurrean, ez; ez da nion ere, ez, gure Jaungoikoak ez dakusan gauzarik bat ere, den txikiena izan dedilla, edo edozein eratakoa, zeruko erpinetik lurraren ondorañokoan arkitzen den gauz au. Eta gauza guziak ekusten ditu batean, ta bein ere bere begietatik iutzi bage, gure Jaungoiko maitagarriak.

        Au guzia badakit, nik nere fedeak niri, edo nere siñiste onak erakutsirik; eta onelakorik ezpaneki bezain arin ibilli naz ni nere Jaungoikoaren igeska, gordeka, ta zikinkerietan, ta gogo galduak niri eragin dizkidan nere lan gaistoetan; edo ibilli naz ni, oraindañoka nere oben-kulpetan, niri nere Jauna begira zegokidala oroitu gabe bezala: ta denbora berean ibilli naz ni, ongi oarturik, eta norbaitek ni nere lan gaistoetan ekus nintzan beldur andiarekin!

        A ni, Jesus maitagarriaren begi ederrak estali zituzten judu galduen laguntzar eroa! Alketzen ta lotsatzen naute noiznai lurreko gizonen begiak ni, gauza txar gaisto bat egiteko gogoak niri eman orduko; ta egiten ditut nik, era bereko anitz gauza ere, nere Jaungoiko ekusle andia begira dagokidala; ta orregatik batere lotsatzen, ta alketzen ez nazala!— Egunen batean agertuko dira, bai, munduko guzien begietan, orain oriei gordeagatik nik, nere Jaungoiko maitagarriak ekusten dituela, nik neronek egiten ditudan zikinkeriak!

        A zer lotsak! A zer alkeak ordu artan nik orien begietan ekusi bearrak, orain nik damuz, ta negarrez ez garbitzera zikinkeri berak niri anbat eta anbat loitu didaten anima, gero au garbitu ondoan, ni bizitzeko, nere Jauna beti begira dagokidala dakidanaren eran!

 

 

Dabit percutienti se maxillam:
saturabitur opprobriis.

Thren. 3. 30.

 

        Arriturik bezala, begira zegokan Jeremias profeta, Ostegun santu gauaz Jesus nekakor-maitagarriak zemanari. Baña zein ere arrigarriak ziran, aldi artako Jesusen nekeak, nekeak berak baño ere agitz geiago arritu zuen Profeta, Jesusek bere nekeetan zuen nekeen eramanerak; eta, au guri nola-ere-bait adirazi naiez, ta egin gaitezen gu geren Jesus onarekiko eskerdun onak, erraten digu Profeta berak:— Ekusten dezue zuek zeren Jesus maitagarria? Ekusten dezue zenbaten artean arkitzen den gaur zuen Jesus; eta nolako gizonen esku gogor-galdu zikiñetan?— Begira; begira, dio Profetak: nola darabilten! Eskuka juduak, eta okabilka lertzear diote Jesus maitagarriari bere aurpegia! Eta alere matrall bata zaplatzen diotenean, ez du estaltzen bestea; ez eta ura bera ere. Prest daduzka Jesusek biak, eman nai diozkaten ukaldi guziak artzeko: ta artzen ditu, nork daki zenbat, itz bat atera gabe, ta naigaberik erakusten ez duela!

        Au ekusteko denbora berean, ekusten ditu Profetak, Jesusi bere etsaiak erraten diozkaten itz gaistoak, eleak, baldankeri dongeak, eta blasfemiak: baita oriek guziak nola ta zer eran Jesusek artzen dituen ere, ta au guzia guri ark adirazi naiez:— Ara, dio, ara zenbat gauz loi-arrigarri aditzen dagoen Jaungoiko-gizon Jesus maitagania. Ara: ixill-ixillik dago Jesus; ta denbora berean dago guztiz erne, ta agitz oartua, egiten zaizkan anbat bidegabetatik bat edo bertze gal dakion beldurrez bezala, ta egarti, edariz asetzen dagoenaren eran: ain borondatez, ta anbat bere naikunderekin, artzen ditu Jesusek gure zorren alde pagugai oriek guziak; diranak dirala izanik ere, zeru lurretako guziak asm-alak bezain izugarriak, eta agitz ere izugarriagoak.

        Orra gizonak (erran nai digu Jeremias profetak, ekusten duenaz arritzen denaren itzketarekin); Orra guk, eta munduko guziak Jesusi zor diogun amore bazterrik bagekoa! Gure zortzar andien alde dira, ta bere Aita gugana palakatzeko Jesusen oraingo naigabe ta neke guziak!

        Zein andia den, guk onetan gure Jesusi zor diogun ongi naia! Gu bezain gauza txar errebes galdu batzuekgatik onenbat Jesusen neke-ta-neke!— Ostegun santu gau guzian gure Jesus maitagarria bein Apostoluen oñak garbitzen, bein ta berriz, ta irurgarren aldian orazioan, otoitz luzeetan, ta odolez izerditurik!— Andik laster, soldadu gogor, ta judu gaistoen milla ukaldi ta golperen artean, ta orien beren ostikopean, soketan ta arrastan!— Urrengo eguna argitu artean batetik bestera Jesus bera, beraren etsai gaistoei gogoak ematen dien eran, ta bezala; ta Jesusi berak leku guzietan ista, ta listu, eskualdi, ille-tira, ta ezin kont-al adiña gaizki ta blasfemia!— Au guzia darama gau artan Jesus maitagarriak guri ongi naiez. Au guzia darama gure zorren alde, ta guri berak erakusteagatik, ordañez guk gure Jesusen amoreakgatik egin bear duguna, neketan gu, ta gerok nai ez bezala, arkitzen garan aldietan.

        Egiten badugu guk edo ixil-ixillik, asaldatu gabe, ta gure Jesusen izenean artzen baditugu guk, guri andik edo emendik datozkigun nekeak, izain dugu guk Jesusen irabazi andietatik geren zorrak ateratzeko diña, ta sekula guziko gloria.— Ala guk oriek artzeko, goazen berari gaur umilki eskatzera lenagoko gure utsen barkamentua, ta uts berririk ez egiteko grazia, itzez ta biotzez erraten diogula: Nere Jesukristo, etc.

 

aurrekoa hurrengoa